Aloconota mihoki
Aloconota mihoki to gatunek chrząszcza należący do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Po raz pierwszy gatunek ten został opisany w 1913 roku przez Maxa Bernhauera, który nadał mu nazwę Atheta mihoki.
Chrząszcz ten charakteryzuje się wydłużonym ciałem o długości od 3,3 do 3,9 mm. Jego ubarwienie jest zazwyczaj tylko nieznacznie ciemniejsze w przypadku czułków i odnóży. Oczy, widziane z góry, są znacząco krótsze od niekompletnie obrzeżonych listewkowato skroni. Czułki są smukłe, a człony od ósmego do dziesiątego są nieznacznie szersze niż dłuższe. Przedplecze wykazuje wyraźne szagrynowanie oraz gęste punktowanie. Na linii środkowej przedplecza, owłosienie skierowane jest ku tyłowi w części przedniej, natomiast w części tylnej – ku przodowi. Owłosienie w wewnętrznych połowach pokryw zwraca się bardziej na zewnątrz niż ku tyłowi. Stopy tylnej pary mają pierwszy człon znacznie dłuższy od drugiego, ale wyraźnie krótszy niż drugi i trzeci razem wzięte. Odwłok ma boki równoległe w zarysie. U podstawy czwartego tergitu nie występuje poprzeczny wcisk. Samiec piątego tergitu posiada wyraźny, podłużny wzgórek, a szósty tergit wyróżnia się obecnością czterech ząbków na tylnej krawędzi. Punktowanie przednich tergitów odwłoka jest stosunkowo rozproszone.
Gatunek ten jest palearktyczny oraz europejski, znany z takich krajów jak Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Austria, Włochy, Polska, Czechy, Słowacja i Rumunia.
== Przypisy ==
