Aloconota gregaria – to gatunek chrząszcza należący do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1839 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona, który nadał mu nazwę Homalota gregaria.
Morfologia
Jest to chrząszcz o wydłużonym ciele, którego długość wynosi od 2,7 do 3,8 mm. Ubarwienie ciała jest w odcieniach od brązowego do czarniawobrązowego, z brązowymi czułkami i odnóżami o kolorze brązowo-żółtym, a czasami także z lekko jaśniejszą głową. W widoku górnym oczy są znacznie krótsze od listewkowato obrzeżonych skroni. Czułki charakteryzują się lekko poprzecznym przedostatnim członem. Przedplecze jest wyraźnie szagrynowane oraz gęsto punktowane. U samca w centralnej części przedplecza znajduje się podłużny, nagi plac, z którego włoski rozchodzą się promieniście. Natomiast u samicy włoski na linii środkowej przedplecza są ustawione wzdłużnie, a w przedniej ⅓ po bokach tej linii są skierowane ku przodowi. W tylnych ⅔ przedplecza znajdują się dwa małe placyki, od których włoski również rozchodzą się promieniście. Włosy w wewnętrznych połowach pokryw są skierowane bardziej ku tyłowi niż na zewnątrz. Stopy tylnej pary mają pierwszy człon znacznie dłuższy od drugiego, prawie równy długością drugiemu i trzeciemu razem. Odwłok ma równoległe boki w zarysie. Na podstawie czwartego tergitu nie występuje poprzeczny wcisk. Punktowanie na czterech początkowych tergitach jest jednorodne, gęste i bardzo drobne.
Ekologia i występowanie
W odróżnieniu od większości przedstawicieli swojego rodzaju, gatunek ten występuje nie tylko w miejscach wilgotnych, ale także w suchszych, w tym w środowiskach kserotermicznych.
Jest to gatunek palearktyczny. W Europie występuje w Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, na Wyspach Owczych, we Francji, Belgii, Holandii, Luksemburgu, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwie, Litwie, Polsce, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Albanii, Grecji oraz w europejskiej części Rosji. Na północy kontynentu zasięg tego gatunku sięga daleko poza koło podbiegunowe. W Afryce Północnej znany jest z Madery, Wysp Kanaryjskich, Maroka, Algierii, Tunezji i Egiptu. W Azji został odnotowany w syberyjskiej części Rosji, Armenii, na Cyprze, Synaju, w Syrii, Uzbekistanie oraz Afganistanie.
Przypisy
