Aloconota eichhoffi – to gatunek chrząszcza należący do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Po raz pierwszy gatunek ten został opisany w 1868 roku przez Wilhelma G.H. Scribę, który nadał mu nazwę Homalota eichhoffi.
Morfologia
To chrząszcz o wydłużonym ciele, osiągającym długość od 2,2 do 2,6 mm. Jego ubarwienie jest rudobrązowe do brązowego, z jasnożółtobrązowymi czułkami oraz żółtymi odnóżami. Głowa ma małe, niewyłupiaste, całkowicie płaskie oczy w widoku górnym, które są ponad połowę krótsze od rozdętych, niekompletnie obrzeżonych listewkowato skroni. Przedplecze posiada wyraźne szagrynowanie. Punktowanie na pokrywach jest wyraźne, niezbyt gęste i chropowate. Stopy tylnej pary charakteryzują się pierwszym członem znacznie dłuższym od drugiego. Odwłok ma równoległe boki, a jego punktowanie jest drobne i rozproszone. U podstawy czwartego tergitu nie występuje poprzeczny wcisk.
Ekologia i występowanie
Jest to owad preferujący obszary górskie, przedgórza oraz tereny pagórkowate.
Gatunek ten występuje w obrębie palearktycznym, można go spotkać w takich krajach jak: Wielka Brytania, Francja, Belgia, Niemcy, Austria, Włochy, Polska, Czechy, Słowacja, Ukraina oraz w europejskiej części Rosji. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” klasyfikowany jest jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR).
