Aloconota cambrica to gatunek chrząszcza, który należy do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1855 roku przez Thomasa Vernona Wollastona pod nazwą Homalota cambrica.
Morfologia
Chrząszcz charakteryzuje się wydłużonym ciałem o długości od 2,1 do 2,8 mm. Jego ubarwienie jest brązowe, z żółtymi odnóżami. Głowa posiada duże oczy, a w widoku górnym jej długość jest co najwyżej nieznacznie krótsza od niekompletnie obrzeżonych listewkowato skroni. Czułki są krótsze niż u A. pfefferi; długości siódmego i ósmego członu nie przewyższają ich szerokości. Przedplecze jest wyraźnie szagrynowane. Punktowanie pokryw jest bardzo gęste i niezmodyfikowane, bez chropowatości. Długość pokryw jest mniejsza niż u A. pfefferi. Stopy tylnej pary mają pierwszy człon wyraźnie dłuższy od drugiego, natomiast człony drugi i trzeci są niewiele dłuższe niż szerokie. Odwłok ma równoległe boki w zarysie. Punktowanie przednich tergitów jest rzadsze niż u A. pfefferi, a tylny brzeg szóstego sternitu samca jest zaokrąglony. Brak jest poprzecznego wcisku u podstawy czwartego tergitu.
Ekologia i występowanie
Ten owad zasiedla pobrzeża wód płynących, szczególnie w rejonach górskich i na przedgórzach.
W Europie gatunek występuje w Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemczech, Austrii, Włoszech, Polsce, Czechach, Słowacji, Serbii, Albania oraz Grecji. W Africe Północnej notowany jest na Maderze, w Maroku, Algierii i Egipcie. W Azji występuje w syberyjskiej części Rosji, Gruzji, Azerbejdżanie, anatolijskiej części Turcji, Synaju, Iranie oraz Afganistanie. Gatunek został także zawleczony do Kalifornii w Ameryce Północnej.
Na Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej figuruje jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR).
