Aloadzi

Aloadzi (gr. Ἀλωάδαι Alōádai, łac. Aloidae, Aloadae) to postacie z mitologii greckiej, dwaj bracia – Efialtes i Otos, którzy byli synami Posejdona oraz Ifimedei, żony Aloeusa. Obaj bracia byli olbrzymami, a już w wieku 9 lat mieli 9 sążni wysokości, co odpowiada około 17 metrom. W swojej arogancji postanowili wypowiedzieć wojnę bogom, planując porwanie Hery dla Efialtesa oraz Artemidy dla Otosa. Aresa uwięzili w brązowej beczce, z której po 13 miesiącach uwolnił go Hermes. Ich ambicje sięgały tak daleko, że spiętrzyli góry, nakładając Ossę na Olimp, a na nią znowu Pelion.

Różne wersje mitów opisują ich koniec. W pierwszej z nich Apollo zabił obu braci strzałami. W drugiej, Artemida, przybierając postać łani, wbiegła pomiędzy nich, a oni, rzucając oszczepami, trafili się nawzajem. W trzeciej wersji Zeus zadał im śmierć, rażąc ich gromem. Po śmierci, w Tartarze, byli przywiązani wężami do słupa i dręczeni krzykami sów. Aloadzi wprowadzili do Grecji kult Muz, które wówczas obejmowały tylko trzy: Aoede (Pieśń), Melete (Ćwiczenie, nauka, praca) oraz Mneme (Pamięć). Bracia złożyli im ofiarę na Helikonie.

Bibliografia

Andrzej M. Kempiński: 2001 Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich, Warszawa, s. 22-23.
Joël Schmidt: 1996 Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice, s. 29-30.