Almirante Simpson to chilijska kanonierka torpedowa, która powstała na przełomie XIX i XX wieku. Okręt został zwodowany w 1896 roku w brytyjskiej stoczni Cammell Laird w Birkenhead, a w tym samym roku dołączył do Armada de Chile. W 1907 roku kanonierka została sprzedana Ekwadorowi, gdzie rozpoczęła służbę pod nazwą „Libertador Bolivar”. Jednostka została wycofana ze służby w 1932 roku, a następnie poddana złomowaniu.
Projekt i budowa
„Almirante Simpson” został zamówiony przez rząd Chile w Wielkiej Brytanii, w podobny sposób jak wcześniejsze jednostki typu Almirante Lynch. Okręt miał stalowy kadłub, taranowy dziób, podniesione partie dziobowe i rufowe, dwa maszty oraz dwa blisko siebie umieszczone kominy.
Budowa „Almirante Simpson” miała miejsce w stoczni Cammell Laird w Birkenhead. Stępkę okrętu położono w 1895 roku, a zwodowanie miało miejsce w 1896 roku.
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był kanonierką torpedową o długości między pionami wynoszącej 73,2 metra, szerokości 8,38 metra oraz maksymalnym zanurzeniu 4,27 metra. Normalna wyporność jednostki wynosiła 800 ton. Napęd okrętu tworzyły dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania, generujące łączną moc 4500 KM, z parą dostarczaną przez cztery kotły Normand. Maksymalna prędkość, jaką osiągał okręt napędzany dwiema śrubami, wynosiła 21,5 węzła. Okręt mógł zabrać 100 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 4000 Mm przy prędkości 11 węzłów. Autonomiczność okrętu wynosiła 6 dób.
Na uzbrojenie artyleryjskie składały się dwa pojedyncze działa kal. 120 mm Armstrong L/40 oraz cztery pojedyncze działa kal. 47 mm Hotchkiss M1885 L/40. Obronę torpedową zapewniały trzy pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm (18 cali): jedna umieszczona na dziobie oraz dwie obracalne na pokładzie.
Kanonierka była wyposażona w stalowy pancerz pokładowy o grubości 1 cala (25,4 mm) oraz opancerzoną wieżę dowodzenia, również o grubości 1 cala.
Służba
Jednostka została przyjęta do Armada de Chile w 1896 roku. W 1907 roku kanonierka została sprzedana Ekwadorowi, gdzie rozpoczęła służbę pod nazwą „Libertador Bolivar”. W momencie zakupu prędkość jednostki wynosiła 19 węzłów, a podczas I wojny światowej spadła do 17 węzłów. Okręt został wycofany ze służby w 1932 roku, a następnie poddany złomowaniu.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
Tony DiGiulian: Torpedoes of the United Kingdom/Britain. www.navweaps.com. [dostęp 2018-12-09]. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Ivan Gogin: ALMIRANTE LYNCH torpedo gunboats (1890). Navypedia. [dostęp 2018-12-09]. (ang.).
Ivan Gogin: LIBERTADOR BOLÍVAR torpedo gunboat (1896/1907). Navypedia. [dostęp 2018-12-09]. (ang.).
Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
