Almirante Lynch
Almirante Lynch to chilijska kanonierka torpedowa, która powstała pod koniec XIX wieku, stanowiąca pierwszą jednostkę swojego typu. Okręt został zwodowany w 1890 roku w stoczni Cammell Laird w Birkenhead i wszedł w skład Armada de Chile w tym samym roku. W trakcie wojny domowej w Chile w 1891 roku, „Almirante Lynch” zatopił fregatę pancerną „Blanco Encalada” przy użyciu torpedy. W 1910 roku jednostka zmieniła nazwę na „Tomé”. Ostatecznie, w 1919 roku, kanonierka została wycofana ze służby i następnie złomowana.
Projekt i budowa
Kanonierki torpedowe typu Almirante Lynch zostały zamówione przez rząd Chile w Wielkiej Brytanii. Okręty te charakteryzowały się stalowym kadłubem, taranowym dziobem oraz podniesionymi częściami dziobową i rufową, a także posiadały dwa maszty i dwa kominy. „Almirante Lynch” został zbudowany w stoczni Cammell Laird w Birkenhead, gdzie stępkę położono w 1889 roku, a zwodowanie miało miejsce w 1890 roku.
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był kanonierką torpedową o długości między pionami wynoszącej 70,1 metra, szerokości 8,38 metra oraz zanurzeniu 2,53 metra. Jego normalna wyporność wynosiła 713 ton. Siłownię okrętu stanowiły dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania, generujące łączną moc 4532 KM, przy czym parę dostarczały cztery kotły lokomotywowe. Maksymalna prędkość jednostki, napędzanej dwiema śrubami, wynosiła 20,3 węzła, a okręt mógł zabierać 100 ton węgla.
Na uzbrojenie artyleryjskie składały się trzy pojedyncze działa kal. 76 mm Armstrong L/40 (3 cale) oraz cztery pojedyncze działa kal. 47 mm Hotchkiss M1885 L/40. Broń torpedową stanowiło pięć pojedynczych wyrzutni kal. 356 mm: jedna była stała na dziobie, a cztery obracalne na pokładzie.
Kanonierka miała także stalowy pancerz pokładowy oraz opancerzoną wieżę dowodzenia, której grubość wynosiła 1 cal (25,4 mm).
Załoga okrętu składała się z 87 oficerów, podoficerów i marynarzy.
Służba
Okręt został przyjęty do Armada de Chile w 1890 roku. W dniu 23 kwietnia 1891 roku, podczas bitwy w Zatoce Caldera, „Almirante Lynch” zatopił fregatę pancerną „Blanco Encalada” przy użyciu torpedy, co było pierwszym przypadkiem zatopienia jednostki tej klasy za pomocą torpedy. W 1900 roku kanonierka przeszła modernizację, w trakcie której wymieniono kotły lokomotywowe na kotły wodnorurkowe typu Belleville, a także zdemontowano całe uzbrojenie artyleryjskie, instalując w jego miejsce sześć pojedynczych dział 6-funtowych kal. 57 mm Vickers L/50. W 1910 roku nazwa okrętu została zmieniona na „Tomé”. Jednostkę wycofano ze służby w 1919 roku i następnie złomowano.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: ALMIRANTE LYNCH torpedo gunboats (1890). Navypedia. [dostęp 2018-12-09]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
