Almería

Almería (wym. /almeˈɾia/) to miasto znajdujące się w południowej części Hiszpanii, w regionie Andaluzja, które jest stolicą prowincji Almería. Odległość od Madrytu wynosi 411 km. Liczba mieszkańców wynosi 194 203 (stan na 2015 rok), a jego powierzchnia to 296,32 km². Nazwa miasta wywodzi się od arabskiego słowa Al-Mariyya, które oznacza „wieżę obserwacyjną.

Miasto leży nad Morzem Śródziemnym, u stóp Gór Betyckich. Dzięki łagodnemu klimatowi, z roczną średnią temperaturą wynoszącą 18,7 °C, Almería jest znana z intensywnej uprawy owoców (głównie cytrusowych) oraz warzyw. W regionie rozwinięty jest przemysł chemiczny, skórzano-obuwniczy, materiałów budowlanych oraz spożywczy. Almería jest również ważnym ośrodkiem akademickim, kształcącym około 15 000 studentów. Miasto ma port handlowy oraz rybacki i od lat 60. XX wieku stało się istotnym miejscem turystycznym z licznymi kąpieliskami na Costa del Sol. W 2005 roku w Almeríi i okolicach odbyły się XV Igrzyska Śródziemnomorskie.

Historia

W okresie brązu powstało osiedle El Agrar, a następnie osada Los Millares.
Ważny port w zatoce Portus Magnus dla Fenicjan, Kartagińczyków, Greków i Rzymian.
Od IX wieku rozwój pod rządami władców Kordowy (w tzw. Kalifacie Kordowy).
W 955 roku miasto zostało założone przez Abd ar-Rahmana III, co doprowadziło do powstania fortecy Alcazaba.
W XI wieku, po rozpadzie kalifatu kordobańskiego, Almería stała się stolicą emiratu Taifa.
W XIII wieku miasto zostało wchłonięte przez Emirat Grenady.
W 1489 roku Almería została zdobyta przez królów katolickich.
Po trzęsieniach ziemi w XVI i XVII wieku miasto podupadło.
Po 1847 roku, dzięki budowie nowego portu, nastąpił powolny rozwój miasta.
W sierpniu i wrześniu 1936 roku, podczas prześladowań antykatolickich w czasie hiszpańskiej wojny domowej, w Almeríi zamordowano 2 biskupów i 7 braci szkolnych przez formacje lewicowe.
30 maja 1937 roku Almería została ostrzelana przez pięć niemieckich okrętów w odwecie za zbombardowanie pancernika kieszonkowego Deutschland przez hiszpańskie samoloty rządowe.

Zabytki

Alcazaba – monumentalna fortyfikacja, jedna z największych w Andaluzji, zbudowana w 955 roku przez Abd ar-Rahmana III, rozbudowywana w XI i XV wieku po zniszczeniach spowodowanych trzęsieniem ziemi w 1487 roku przez królów katolickich (Izabelę I i Ferdynanda II). Zawierała studnie i cysterny, a w czasie oblężenia mogła pomieścić nawet 20 000 ludzi. Służyła jako obiekt wojskowy jeszcze na początku XX wieku.
San Cristobal – twierdza z XI wieku z kaplicą zbudowaną przez templariuszy.
Katedra Nuestra Señora de la Encarnación z XIII wieku.
Kaplica de San Juan z pozostałościami dawnego meczetu z X/XI wieku, inspirowanego meczetem w Kordowie.
Ratusz z XIX wieku.
Dworzec kolejowy zbudowany w stylu neomudejar.