Allomorfy
Allomorfy to morfy, które odpowiadają jednemu morfemowi, co oznacza, że są to różne warianty tego samego morfemu.
Zbiory allomorfów dla jednego morfemu nie mają punktów wspólnych. Każdy z wariantów danego morfemu wyróżnia się stałym zestawem cech (tzw. inwariantem), który odróżnia ten morfem od innych morfemów w danym języku. Na przykład, dla morfemu „pies” możemy wskazać jego allomorfy: ps- oraz pies-.
Do allomorfów zaliczają się także różne formy oboczne niektórych przyimków, takie jak dość – dosyć oraz przez – przeze.
Przypisy
Bibliografia
Tadeusz Milewski: Językoznawstwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
Alicja Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2007. ISBN 978-83-01-15390-8.
Renata Grzegorczykowa: Gramatyka współczesnego języka polskiego Morgologia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1999.
