Allomony – Substancje Semiochemiczne
Allomony (pochodzące z greckiego słowa allos, oznaczającego „inny”) to substancje semiochemiczne, które wywołują reakcje korzystne wyłącznie dla ich dawcy. Do tej grupy zaliczają się m.in. antybiotyki, repelenty oraz substancje przyciągające ofiary. Przykładem allomonu jest proherbicyd – 1,4,5-trihydroksynaftalen, produkowany przez liście orzecha włoskiego. Po opadnięciu na ziemię, w wyniku deszczu, ulega on utlenieniu do 5-hydroksynaftochinonu-1,4, który hamuje wzrost niektórych roślin, co jest przykładem jego działania allelopatycznego. Kolejnym przykładem allomonów są kocineliny, alkaloidy wytwarzane przez biedronki, które mają na celu odstraszanie drapieżników, skłonnych do ich zjadania.
Termin allomony został wprowadzony w 1968 roku przez W. L. Browna oraz T. Eisnera w celu opisania międzygatunkowych sygnałów chemicznych. W późniejszym czasie dokonano podziału tych sygnałów na allomony, jak opisano powyżej, oraz kairomony.
Przypisy
