Allodahlia
Allodahlia to rodzaj skorków należący do rodziny skorkowatych oraz podrodziny Allodahliinae.
Te skorki charakteryzują się szerokim, przysadzistym ciałem, które zazwyczaj ma barwę czarną, czarniawobrązową lub brązową. Czułki są relatywnie krótkie, a ich czwarty człon nie przekracza długości trzeciego. Przedplecze, z wyjątkiem gatunku A. scabriuscula, ma przednie kąty, które nie wystają. Pokrywy (tegminy) są dobrze rozwinięte i wyraźnie dłuższe niż przedplecze, a na ich bocznych krawędziach znajdują się podłużne, mniej lub bardziej płaskie kile. Powierzchnia pokryw, poza A. scabriuscula, jest gładka, bez guzków. Pod pokrywami umiejscowiona jest tylna para skrzydeł. Śródpiersie jest szerokie, a pygidium często dostarcza cech pomocnych w identyfikacji gatunków. Przysadki odwłokowe przekształciły się w szczypce, które u samic są wydłużone i prosto zbudowane. Samce natomiast mają szczypce, które mogą być dłuższe lub krótsze, lecz zawsze są bardziej lub mniej zakrzywione zarówno w płaszczyźnie pionowej, jak i poziomej, z ramionami wyposażonymi w 1–2 ząbki na krawędziach wewnętrznych. Narządy rozrodcze samców zawierają nieparzysty płat genitalny o długiej i przynajmniej w części nasadowej słabiej lub silniej zesklerotyzowanej virdze.
Owady te występują wyłącznie w krainie orientalnej.
Rodzaj ten został wprowadzony w 1902 roku przez Karla Wilhelma Verhoeffa. Gatunek typowy został wyznaczony w 1910 roku przez Malcolma Burra. W obrębie tego taksonu znajduje się 12 opisanych gatunków:
- Allodahlia ahrimanes (Burr, 1900)
- Allodahlia ancylura (Dohrn, 1865)
- Allodahlia bispina (Bey-Bienko, 1959)
- Allodahlia coriacea (de Bormans, 1894)
- Allodahlia dineshi (Gangola, 1965)
- Allodahlia guptae (Kapoor, 1968)
- Allodahlia julkai (Srivastava, 1978)
- Allodahlia macropyga (Westwood, 1836)
- Allodahlia martensi (Brindle, 1974)
- Allodahlia ochroptera (Brindle, 1972)
- Allodahlia oxypyga (Bey-Bienko, 1970)
- Allodahlia scabriuscula (Audinet-Serville, 1838)
