Allocinopus smithi
Allocinopus smithi to gatunek chrząszcza należący do rodziny biegaczowatych oraz podrodziny Harpalinae.
Taksonomia
Gatunek został opisany w 1912 roku przez Thomasa Brouna.
Opis
Ciało osiąga długość od 6,5 do 7 mm, ma umiarkowanie wypukły kształt, jest rudoczarne, z głową w odcieniu ciemniejszym, a brzegami pokryw i przedplecza jaśniejszymi. Czułki, głaszczki i odnóża mają jasnorudy kolor, a cała powierzchnia jest błyszcząca, niemetaliczna, gładka i pozbawiona włosków. Mikrorzeźba głowy jest silna i izodiametryczna, natomiast przedplecza jest słabsza i umiarkowanie poprzeczna. Pokrywy u samców są słabo poprzeczne, podczas gdy u samic są silnie poprzeczne. Głowa w na wysokości oczu jest węższa niż szerokość wierzchołka przedplecza, z płaskim przodem i nieco wypukłym tyłem. Głaszczki nie są wierzchołkowo ścięte, mają umiarkowane owłosienie. Przedostatni segment głaszczków wargowych posiada trzy szczecinki na przednim brzegu. Przedplecze jest silnie poprzeczne, najszersze w okolicy środka, z lekko zafalowanymi bokami, które słabo zbiegają się ku prostej, szerokiej jak nasada pokryw. Wierzchołek przedplecza jest wklęśnięty, a boczne zagłębienia rozszerzają się ku tyłowi. Przednie kąty są ostre, a tylne mają niemal wielokątny kształt. Dołki przypodstawowe są płytkie i wąskie. Przednio-boczne punkty uszczecinione nie stykają się z obrzeżeniem bocznym, a punktowanie przedplecza jest słabo rozwinięte. Episternity zatułowia są dłuższe niż szerokie. Pokrywy osiągają maksymalną szerokość w okolicy połowy długości, mają kanciaste ramiona i słabe zafalowanie przedwierzchołkowe, z obecnymi rządkami przytarczkowymi, a międzyrzędzie 3 jest pozbawione uszczecinionych punktów za połową długości. Edeagus w widoku bocznym ma silny łuk, z wąsko-spiczastym i prostym wierzchołkiem, a w widoku grzbietowym jest symetryczny, z dyskiem wierzchołkowym ściętym na wierzchołku oraz uzbrojoną wewnętrzną torebką.
Biologia i ekologia
Allocinopus smithi zamieszkuje tereny zarówno nizinne, jak i górskie. Można go spotkać w wilgotnych lasach, wzdłuż strumieni, w wąwozach oraz na bagniskach. Żyje w ściółce i prowadzi nocny tryb życia, a w ciągu dnia kryje się pod kamieniami, kłodami oraz martwymi liśćmi. W rzadkich przypadkach może być atakowany przez grzyby z grupy Laboulbeniales.
Występowanie
Ten gatunek jest endemitem Nowej Zelandii i jest znany wyłącznie z Wyspy Północnej.
