Allocinopus latitarsis
Allocinopus latitarsis to gatunek chrząszcza należący do rodziny biegaczowatych oraz podrodziny Harpalinae.
Taksonomia
Gatunek został opisany w 1911 roku przez Thomasa Brouna.
Opis
Długość ciała wynosi od 7,5 do 11,5 mm, o kształcie umiarkowanie wypukłym, w kolorze brązowym, z ciemniejszą głową. Czułki oraz stopy są rudawozłote, a wierzchołkowa część goleni ma barwę jasnożółtawobrązową. Boki przedplecza oraz pokrywy mają kolor żółtawobrązowy. Powierzchnia ciała jest gładka oraz pozbawiona włosków. Mikrorzeźba na głowie i przedpleczu jest nieobecna lub słabo widoczna, natomiast na pokrywach samca jest słaba i poprzeczna, a na pokrywach samicy silna i izodiametryczna. Ciało charakteryzuje się silnym, niemetalicznym połyskiem. Głowa ma szerokość odpowiadającą wysokości oczu, jest płaska z przodu i nieco wypukła z tyłu. Przedplecze jest silnie poprzeczne, najszersze w środkowej części, z bokami silnie zbiegającymi się ku prostej, umiarkowanie węższej od nasady pokryw. Wierzchołek przedplecza jest wklęśnięty, a boczne zagłębienia rozszerzają się ku tyłowi. Kąty przednie są tępe, a tylne zaokrąglone. Dołki przypodstawowe są głębokie i szerokie. Przednio-boczne uszczecinione punkty stykają się z bocznym obrzeżeniem. Punktowanie przedplecza jest słabo rozwinięte. Episternity zatułowia są dłuższe niż szersze. Pokrywy osiągają maksymalną szerokość w połowie długości, mają zaokrąglone ramiona i brak ząbka, a przedwierzchołkowe zafalowanie jest słabe. Rządki przytarczkowe są obecne, a międzyrzędzie 3 pozbawione uszczecinionych punktów za połową długości. Edeagus w widoku bocznym jest lekko łukowaty, z wąsko-trójkątnym i prawie prostym wierzchołkiem, natomiast w widoku grzbietowym jest asymetryczny, z ostium nieco odgiętym w prawo oraz trójkątnym dyskiem wierzchołkowym, a wewnętrzna torebka jest uzbrojona.
Biologia i ekologia
Allocinopus latitarsis to chrząszcz nizinny. Zamieszkuje wilgotne lasy, zarośla oraz scrub, a także pastwiska, ogrody wzdłuż strumieni oraz kamieniste wybrzeża morskie. Preferuje życie na glebie, zazwyczaj w ściółce. Prowadzi nocny tryb życia i w ciągu dnia kryje się pod kamieniami, kłodami oraz gnijącymi resztkami roślinnymi. Jest aktywny od września do marca oraz od lipca do sierpnia. Rzadko bywa atakowany przez roztocze oraz grzyby z grupy Laboulbeniales.
Występowanie
Ten gatunek jest endemitem Nowej Zelandii. Znany jest z Wyspy Północno-Wschodniej, Wyspy Południowo-Wschodniej, Pitt, Sisters’ Islands oraz Wysp Chatham.
