Allison Danzig (ur. 27 lutego 1898 w Waco, zm. 27 stycznia 1987 w Ridgewood) – amerykański dziennikarz sportowy.
Kariera zawodowa
Studiował na Uniwersytecie Cornella, gdzie w czasie nauki grał w futbol. Po ukończeniu studiów służył w armii podczas I wojny światowej. Po wojnie osiedlił się w Nowym Jorku, gdzie rozpoczął pracę jako reporter sportowy w „Brooklyn Eagle”, a od 1922 roku przez 45 lat pisał dla „The New York Times”.
Danzig relacjonował wydarzenia związane z uczelnianymi rozgrywkami futbolowymi, wioślarstwem, igrzyskami olimpijskimi, ale przede wszystkim koncentrował się na tenisie. Śledził rozwój tej dyscypliny od tzw. złotej ery (okres międzywojenny), kiedy to uwagę fanów przyciągały takie gwiazdy jak William Tilden, Suzanne Lenglen czy Helen Wills Moody, aż po początki ery „open”. Posiadając dużą wiedzę na temat tej dyscypliny, pisał również o „real tennis” (court tennis, fr. jeu de paume), który uznawany jest za pierwowzór tenisa. Oprócz artykułów prasowych był autorem wielu książek sportowych, w tym przedmowy do publikacji Lance’a Tingaya „Tennis. A pictorial history” (1973).
Uważany za wzór do naśladowania dla młodszych dziennikarzy, cieszył się szacunkiem pokoleń tenisistów. W 1968 roku został pierwszym przedstawicielem mediów uhonorowanym miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. W 1963 roku jako pierwszy laureat otrzymał nagrodę dla dziennikarzy tenisowych, przyznawaną przez Longwood Cricket Club w Bostonie (organizatora pierwszego meczu o Puchar Davisa w 1900 roku). Nagroda ta później otrzymała jego imię (The Danzig Award).
Bibliografia
Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
