Allenby C. Chilton
Allenby C. Chilton (ur. 16 września 1918 w South Hylton – zm. 15 czerwca 1996) był angielskim piłkarzem, który w trakcie swojej kariery grał na pozycji obrońcy.
Kariera klubowa
Chilton rozpoczął swoją karierę piłkarską w Liverpoolu w 1938 roku, jednak nie zdołał zagrać w żadnym meczu dla tego klubu, ponieważ szybko przeszedł do Manchesteru United. Zadebiutował w lidze angielskiej we wrześniu 1939 roku w meczu przeciwko Charlton Athletic. Niestety, jego kariera została przerwana przez II wojnę światową, podczas której służył w wojsku i brał udział w Lądowaniu w Normandii w 1944 roku. Mimo to, w okresie wojny kontynuował grę w piłkę nożną, biorąc udział w rozgrywkach wojennych, zarówno w barwach Manchesteru United, jak i na wypożyczeniach w innych klubach. Po wojnie powrócił do Czerwonych Diabłów i z nimi zdobył Puchar Anglii w 1948 roku, a także mistrzostwo Anglii i Tarczę Dobroczynności w 1952 roku. W sumie rozegrał 352 mecze dla Manchesteru United, zdobywając 3 bramki. W sezonie 1954-1955 przeszedł do trzecioligowego Grimsby Town, gdzie objął rolę grającego trenera, a swoją karierę zakończył w 1956 roku.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Anglii Chilton zadebiutował 7 października 1950 roku w meczu British Home Championship, w którym Anglia pokonała Irlandię Północną 4-1. Po raz drugi i ostatni wystąpił w reprezentacji 3 października 1950 roku, kiedy to Anglia zremisowała 2-2 w towarzyskim meczu z Francją. Trzy lata później znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata.
Kariera trenerska
Chilton rozpoczął swoją karierę trenerską, jeszcze grając w trzecioligowym Grimsby Town. Z klubem tym awansował do Division Two w 1956 roku, jednak trzy lata później zespół spadł z tej ligi. Na początku lat 60. prowadził zespoły Wigan Athletic oraz Hartlepools United.
Bibliografia
Allenby Chilton w bazie National Football Teams
Mecze w reprezentacji
