Allen Schindler
Allen Schindler, właściwie Allen R. Schindler Jr. (ur. 13 grudnia 1969 w Chicago Heights, zm. 27 października 1992 w Sasebo) był amerykańskim radiooperatorem w stopniu petty officer 3rd class w US Navy, który został zamordowany z powodu swojej orientacji homoseksualnej.
Okoliczności zabójstwa
Do morderstwa doszło 27 października 1992 roku w publicznej toalecie w parku w japońskim mieście Sasebo. W tym miejscu stacjonował okręt, na którym Schindler pełnił służbę. Zabójstwa dokonali jego dwaj koledzy z załogi: Terry M. Helvey oraz Charles Vins. Sprawa ta stała się punktem zwrotnym w debacie dotyczącej obecności ujawnionych żołnierzy homoseksualnych w amerykańskim wojsku, a morderstwo Schindlera miało wpływ na wprowadzenie polityki don’t ask, don’t tell.
Kariera
Schindler urodził się i dorastał w Chicago Heights w stanie Illinois. Swoją karierę marynarską rozpoczął w 1991 roku po ukończeniu liceum. Został przydzielony do lotniskowca USS „Midway”. Nie czuł potrzeby ukrywania swojej orientacji seksualnej, a załoga statku była tolerancyjna. Pod koniec 1991 roku przeniesiono go jako radiooperatora na okręt desantowy USS „Belleau Wood”, stacjonujący w Sasebo w prefekturze Nagasaki.
Według niektórych przyjaciół, Schindler wielokrotnie skarżył się na molestowanie psychiczne i fizyczne związane z jego orientacją seksualną. Na przełomie marca i kwietnia 1992 roku dochodziło do zaklejania jego szafek, w których przechowywał rzeczy osobiste. W jego obecności część załogi wygłaszała homofobiczne komentarze, takie jak: „Jest pedał na tym statku i powinien umrzeć”.
Schindler rozpoczął proces opuszczenia US Navy, jednak jego przełożeni chcieli, aby pozostał na macierzystym okręcie do zakończenia tego procesu. Choć był świadomy zagrożenia dla swojego bezpieczeństwa, podporządkował się rozkazowi.
Morderstwo
Sprawcą zabójstwa Schindlera był dwudziestojednoletni Terry M. Helvey, który pracował w wydziale meteorologicznym na Belleau Wood. Wieczorem 27 października 1992 roku, Helvey i Vins kupili kilka butelek wódki i wina oraz sześciopak piwa, planując spożywać alkohol w parku w pobliżu stacjonującej jednostki. Zauważyli Schindlera spacerującego w okolicy. Vins zeznał w sądzie, że był jedynie biernym obserwatorem wydarzeń. Obaj mężczyźni weszli za Schindlerem do toalety publicznej. Helvey uderzył go pięścią w twarz, gdy ten oddawał mocz, a następnie obaj mężczyźni brutalnie go pobili. Przypadkowy świadek, Jonathan W., zeznał, że widział, jak Helvey skacze po ciele Schindlera.
Krzyki i odgłosy bicia były słyszalne w promieniu kilku dziesiątek metrów. Jeden z marynarzy oraz podoficer zaalarmowali patrol US Navy, myśląc, że w toalecie odbywa się akt intymny. Helvey i Vins uciekli z miejsca zbrodni przed przybyciem patrolu, który zastał Schindlera żywego, lecz nieprzytomnego i plującego krwią. Funkcjonariusze natychmiast wezwali karetkę, a jeden z nich rozpoczął resuscytację. Karetka została skierowana w okolice Mostu Albuquerque, kilka dziesiąt metrów od parku, z powodu braku możliwości dojazdu. Członkowie patrolu, wspólnie ze świadkiem, przenieśli rannego Schindlera do karetki.
Śmierć
Schindler, w krytycznym stanie, przestał oddychać. W momencie przywiezienia do szpitala miał zmiażdżoną głowę, 8 złamanych żeber, obrażenia klatki piersiowej i brzucha, liczne siniaki na szyi oraz mocno zdeformowaną twarz, co uniemożliwiało jego identyfikację. Ponadto, miał złamany nos i górną szczękę oraz poszarpane prącie. Sekcja zwłok wykazała, że niemal każdy wewnętrzny narząd był poważnie uszkodzony. Ciało zidentyfikowały matka i siostra Schindlera, które mogły go rozpoznać jedynie dzięki tatuażowi na jego ramieniu.
Komunikat US Navy i opinia patologa sądowego
Po morderstwie Schindlera, US Navy wydała komunikat, w którym zaprzeczyła, jakoby kiedykolwiek otrzymała skargi dotyczące molestowania radiooperatora i odmówiła publicznych komentarzy w tej sprawie, kierując pytania o zabójstwo do japońskiej policji.
Patolog sądowy porównał obrażenia Schindlera do tych, które mogą wystąpić u ofiar stratowanych przez konie, zauważając, że uszkodzenia ciała były zbliżone do obrażeń osób, które zginęły w wyniku wypadku samochodowego przy dużej prędkości lub w katastrofie lotniczej.
Sprawa sądowa
Podczas procesu sądowego, Helvey zaprzeczył, jakoby zabił Schindlera z powodu jego orientacji seksualnej. Jednak dowody zebrane przez śledczych były sprzeczne z jego zeznaniami. Badacz Kennon F. Privette ujawnił stenogram przesłuchania oskarżonego, w którym Helvey przyznał, że nienawidzi homoseksualistów i odczuwa do nich obrzydzenie. Po zbrodni miał powiedzieć: „Nie żałuję. Zrobiłbym to jeszcze raz. Zasłużył na to”.
Sąd skazał Helveya na maksymalny wymiar kary – dożywotnie pozbawienie wolności – za spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Początkowo rozważano wyrok śmierci. Helvey odbywa karę w FCI Greenville w stanie Illinois, pod numerem osadzonych 13867-045. Jego wspólnik, Charles Vins, został oskarżony o niezgłoszenie przestępstwa oraz o trzy inne wykroczenia. Sąd skazał Vinsa jedynie na 78-dniowy wyrok więzienia w zamian za zeznania przeciwko Helveyowi.
Telewizja
Sprawa morderstwa Schindlera została przedstawiona w jednym z odcinków programu telewizyjnego CBS – 20/20. W 1997 roku powstał film telewizyjny Prawda o moim synu, który rok później zdobył nagrodę GLAAD Media Awards.
