Allen Kenneth Johnson
Allen Kenneth Johnson, który urodził się 1 marca 1971 roku w Waszyngtonie, to amerykański lekkoatleta specjalizujący się w biegach przez płotki. Jest mistrzem olimpijskim oraz czterokrotnym mistrzem świata.
Jako płotkarz dysponował przeciętnymi warunkami fizycznymi, mając 182 cm wzrostu i ważąc 78 kg.
Studiował na University of North Carolina w Chapel Hill, gdzie wykazywał się wszechstronnością jako lekkoatleta – poza biegami płotkowymi trenował także skoki w dal i wzwyż oraz dziesięciobój. Wkrótce skupił się na biegu na 110 metrów przez płotki oraz biegu na 60 metrów przez płotki w hali.
W 1994 roku zdobył drugie miejsce podczas Pucharu Świata w Londynie w biegu na 110 metrów przez płotki. Na halowych mistrzostwach świata w 1995 roku w Barcelonie zwyciężył w biegu na 60 metrów przez płotki, wyprzedzając swojego rodaka Courtneya Hawkinsa oraz Tony’ego Jarretta z Wielkiej Brytanii. W tym samym roku zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w Göteborgu w biegu na 110 metrów przez płotki, wyprzedzając Jarretta oraz Rogera Kingdoma z USA.
W 1996 roku zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w biegu na 110 metrów przez płotki, pokonując Marka Creara z USA i Floriana Schwarthoffa z Niemiec. Obronił tytuł mistrzowski na mistrzostwach świata w 1997 roku w Atenach, gdzie zajął pierwsze miejsce przed Colinem Jacksonem z Wielkiej Brytanii i Igorem Kováčem. Na tych samych mistrzostwach wystartował w biegu eliminacyjnym sztafety 4 × 400 metrów, która później wygrała finał, mimo że Johnson nie brał w nim udziału; sztafeta została jednak po latach zdyskwalifikowana z powodu dopingu Antonia Pettigrewa. W 1998 roku zdobył drugie miejsce w biegu na 110 metrów przez płotki na Igrzyskach Dobrej Woli w Uniondale. Na mistrzostwach świata w 1999 roku w Sewilli nie wystartował w półfinale z powodu kontuzji, a tytuł przypadł jego głównemu rywalowi Colinowi Jacksonowi.
Na igrzyskach olimpijskich w 2000 roku w Sydney zajął 4. miejsce, tuż za podium. W 2002 roku zdobył swój trzeci tytuł mistrza w biegu na 110 metrów przez płotki na mistrzostwach świata w Edmonton, wyprzedzając Aniera Garcíę z Kuby oraz Dudleya Dorivala z Haiti. W tym samym roku zwyciężył na Igrzyskach Dobrej Woli w Brisbane i zajął drugie miejsce w zawodach Pucharu Świata w Madrycie. W 2003 roku zdobył złoto w biegu na 60 metrów przez płotki podczas halowych mistrzostw świata w Birmingham, a następnie po raz czwarty wygrał bieg na 110 metrów przez płotki na mistrzostwach świata w Paryżu, wyprzedzając Terrence’a Trammella z USA oraz Liu Xianga.
W 2004 roku zdobył po raz trzeci złoto w biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach świata w Budapeszcie, pokonując Liu Xianga i Maurice’a Wignalle’a z Jamajki. Jednak na igrzyskach olimpijskich w Atenach upadek podczas biegu eliminacyjnego na 110 metrów przez płotki uniemożliwił mu walkę o medal. W 2005 roku podczas mistrzostw świata w Helsinkach zdobył brązowy medal, ustępując jedynie Ladji Doucouré z Francji oraz Liu Xiangowi. W 2006 roku wygrał tę konkurencję podczas Pucharu Świata w Atlancie. W 2008 roku na halowych mistrzostwach świata w Walencji zdobył srebrny medal w biegu na 60 metrów przez płotki, przegrywając z Liu Xiangiem.
W 2010 roku ogłosił zakończenie swojej kariery sportowej.
Rekordy życiowe:
- bieg na 110 metrów przez płotki – 12,92 s
- bieg na 60 metrów przez płotki (hala) – 7,36 s
Linki zewnętrzne:
