Alkyoneus w mitologii greckiej
Alkyoneus (gr. Αλκυονευς Alkyoneus, łac. Alcyoneus) to postać z mitologii greckiej, będący jednym z gigantów, synem Uranosa i Gai.
Wyróżniał się on spośród innych gigantów nie tylko swoją wspaniałą posturą, ale także niezwykłą siłą. Odegrał kluczową rolę w gigantomachii, która miała miejsce na Polach Flegrejskich. Alkyoneus był nieśmiertelny, dopóki walczył na ziemi, na której przyszedł na świat. Zgodnie z radą Ateny, Herakles przeniósł go daleko od Palleny, gdzie zdołał go zabić strzałą. W chwili swojej śmierci, gigant zdołał jednak przygnieść do ziemi dwudziestu czterech towarzyszy Heraklesa.
Córki Alkyoneusa, zwane Alkyonidami, w rozpaczy po stracie ojca, rzuciły się do morza, gdzie zostały przemienione w ptaki zimorodki.
