Alkett-Räumgerät
Alkett-Räumgerät to niemiecki pojazd torujący, który był wykorzystywany w czasie II wojny światowej do tworzenia przejść w polach minowych.
Pojazd ten został zaprojektowany w 1942 roku w ramach współpracy firm Altmärkisches Kettenwerk (Alkett), Krupp oraz Daimler-Benz. Jego powstanie było odpowiedzią na straty, jakie niemieckie wojska pancerne ponosiły z powodu radzieckich min na froncie wschodnim. Konstrukcja Alkett-Räumgerät opierała się na połączeniu kadłuba z silnikiem oraz wieżą czołgu lekkiego PzKpfw I, osadzonego na lawecie armatniej, a także na kołach ciężkiego ciągnika artyleryjskiego. Pojazd był kierowany za pomocą tylnego koła skrętnego.
Opancerzenie kadłuba składało się z płyt o grubości od 20 do 40 mm, podczas gdy wieża miała grubość 15 mm. Dno pojazdu, które było najbardziej narażone na wybuchy min, miało grubość 80 mm. Załoga składająca się z dwóch osób była wyposażona w dwa karabiny maszynowe typu MG 34 kal. 7,92 mm, z zapasem 2250 naboi, umieszczonymi w wieży.
Jedyny egzemplarz Alkett-Räumgerät został zdobyty przez radzieckich żołnierzy w 1945 roku na poligonie w Kummersdorfie i przewieziony do bazy wojskowej w Dreźnie. W 1947 roku trafił na poligon doświadczalny w Kubince, gdzie przeprowadzono jazdy próbne. Obecnie pojazd ten jest eksponowany w Muzeum Czołgów w Kubince.
Bibliografia
- Muzeum w Kubince. museum-tank.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-28)]. [dostęp 21 czerwca 2010]
- www.achtungpanzer.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-04)]. [dostęp 21 czerwca 2010]
- http://strangevehicles.greyfalcon.us/Alkett.htm
