Alketas I
Alketas I (gr: Ἀλκέτας, Alkétas) (urodzony około 420, zmarły około 370 p.n.e.) był królem epirockich Molossów, należącym do dynastii Ajakidów, od około 390 p.n.e. aż do swojej śmierci. Był synem Tarypasa, króla Molossów.
Z nieznanych przyczyn, Alketas został wygnany ze swojego królestwa i schronił się u Dionizjusza I, tyrana Syrakuz. Dzięki jego wsparciu udało mu się odzyskać władzę. Po powrocie do kraju, nawiązał sojusz z Ateńczykami oraz Jazonem z Feraj, tagosem Tessalii. W 373 p.n.e. Alketas przybył do Aten razem z Jazonem, aby bronić ateńskiego wodza Tymoteusza, który, dzięki ich wpływom, został uwolniony. Alketas, podobnie jak jego ojciec, posiadał honorowe obywatelstwo ateńskie. Królestwo Epiru było rządzone przez jednego króla aż do jego czasów. Po jego śmierci, państwo zostało podzielone, gdyż jego synowie, Neoptolemos I i Arybbas, prowadząc spory, dokonali podziału państwa na dwie równe części.
Bibliografia
Pauzaniasz, Wędrówka po Helladzie. W świątyni i w micie (I 11, 1 i 3), przekład i opracowanie J. Niemirska-Pliszczyńska, komentarz archeologiczny B. Filarska, Ossolineum & De Agostini, Wrocław 2005, s. 43–44, ISBN 83-04-04748-9.
Linki zewnętrzne
Alcetas I w The Ancient Library. ancientlibrary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-09)].
