Alkestis

Alkestis (gr. Ἄλκηστις Alkēstis, łac. Alcestis) to postać z mitologii greckiej, piękna i pobożna córka Peliasa oraz Anaksibii (w innej wersji mitu – Filomachy).

Była małżonką króla Admeta z Tesalii, który spełnił warunek jej ojca, że odda ją tylko temu, kto potrafi zaprząc dzikie zwierzęta do królewskiego rydwanu. Admet z Feraj zdołał to osiągnąć dzięki pomocy Apollina, który, służąc mu, obdarzył go także darem długowieczności, jeśli znajdzie osobę gotową poświęcić za niego swoje życie. Z miłości do męża, Alkestis postanowiła umrzeć, aby przedłużyć mu życie, pod warunkiem, że nie poślubi innej. Wzruszona tym, Persefona przywróciła ją do świata żywych. W innej wersji mitu, to Herakles ocalił królową, pokonując Tanatosa, który przybył po jej duszę podczas wizyty u Admeta.

Alkestis jest jedną z najszlachetniejszych postaci mitycznych, wymienioną w Uczcie Platona (179b-c). Eurypides poświęcił jej tragedię pt. Alkestis, napisaną w 438 r. p.n.e., w której przedstawia symbol miłości małżeńskiej. Ten utwór zainspirował wielu późniejszych artystów i twórców, w tym A. Rodina, R.M. Rilkego oraz T.S. Eliota.

W europejskiej muzyce klasycznej temat Alkestis podjął Jean-Baptiste Lully, wystawiając w 1674 roku w Paryżu operę Alceste. Również Christoph Willibald Gluck skomponował trzyaktową operę Alcesta (w wersji włoskiej z 1767 roku oraz przerobionej francuskiej z 1776 roku), w której Apollo występuje jako dobroczynne bóstwo interweniujące w wydarzenia.

Bibliografia

Lucyna Stankiewicz: Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 2008, s. 28-29
Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wyd. Poznańskie, 1989, s. 120
Arthur Jacobs: Słownik muzyczny. Bydgoszcz: Delta, 1993, s. 14, 125, 198