Alisa

Alisa (ros. Алиса)

Alisa to jeden z najbardziej rozpoznawalnych radzieckich i rosyjskich zespołów rockowych. Został założony w 1983 roku w Leningradzie i działa nieprzerwanie do dzisiaj. Wokalista Konstantin Kinczew pełni rolę lidera, autora tekstów oraz współautora muzyki.

W 2004 roku zespół został wybrany przez czytelników „Komsomolskiej prawdy” jako najbardziej wpływowy zespół w historii rosyjskiego rocka.

Historia

Alisa do roku 1984

Zespół powstał w 1983 roku w Leningradzie z inicjatywy Swiatosława Zadierija, który był jego liderem oraz basistą. Do grupy dołączyli gitarzysta Andriej „Szatł” Szatalin oraz perkusista Michaił Niefiodow. Wraz z saksofonistą Borisem Borisowem stworzyli longplay zatytułowany Kriwozierkalje (ros. Кривозеркалье).

Przybycie Konstantina Kinczewa

W 1984 roku do zespołu dołączył wokalista Konstantin Kinczew, który szybko zyskał miano najbardziej rozpoznawalnego członka grupy. Zaproszenie Kinczewa do zespołu złożył jego założyciel, który miał trudności ze znalezieniem odpowiedniego wokalisty. Muzycy poznali się podczas nagrywania solowego albumu Kinczewa, który był częścią twórczości Alisy – „Нервная ночь” (Nierwnaja Nocz).

W 1985 roku zespół zdobył swój pierwszy sukces, wygrywając III Festiwal Leningradzkiego Rock Klubu. Dzięki temu, amerykańska wokalistka Joanna Stingray zaprosiła Alisę do nagrania sześciu utworów na dwupłytowy album Red Wave, promujący radziecką muzykę rockową w Stanach Zjednoczonych. Obok Alisy na płycie znalazły się również utwory zespołów Akwarium, Kino i Strannyje Igry. Piosenki zostały nielegalnie przemycone przez Stingray do USA, gdzie 27 czerwca 1986 ukazał się dwupłytowy album. Utwory Alisy były również częścią nagranej w tym samym roku kasety magnetofonowej Eniergija (ros. Энергия), wydanej na początku 1986 roku. W tym czasie zespół opuścił Andriej Szatalin, a jego miejsce zajął gitarzysta Piotr Samojłow.

W kwietniu 1986 roku grupa wystąpiła na czwartym festiwalu Rock Klubu z programem „Po tu storonu dobra” (ros. „По ту сторону добра”). Niedługo potem Swiatosław Zadierij zdecydował się odejść z zespołu, przekazując pełne przywództwo Konstantinowi Kinczewowi. Zaderij założył nowy projekt – zespół Natie! (ros. Нате!). Do zespołu powrócił Andriej Szatalin, a Piotr Samojłow został basistą.

W 1987 roku ukazał się drugi album – Błok ada (ros. Блок ада), nagrany w zaledwie dwa dni. Powstały również dwa pierwsze teledyski grupy – Ekspierimientator (ros. Экспериментатор) oraz My wmiestie (ros. Мы вместе), które wyreżyserowała Joanna Stingray.

Proces z gazetą „Smiena”

Po serii solowych koncertów Alisy w leningradzkim Jubileuszowym Pałacu Sportu w 1987 roku, gazeta „Smiena” (ros. „Смена”) opublikowała artykuł, w którym oskarżono lidera zespołu o propagowanie faszyzmu. W artykule stwierdzono, że podczas występu Kinczew użył okrzyku „Heil Hitler”. Sprawa ta miała związek z konfliktem pomiędzy władzami Leningradu a młodymi muzykami rockowymi, w którym Konstantin Kinczew stał się reprezentantem.

Po publikacji artykułu, prokuratura wszczęła postępowanie karne, oskarżając Kinczewa na podstawie artykułu 209 cz. 2 Kodeksu karnego RFSRR.

Członkowie Alisy wnieśli pozew przeciwko gazecie „Smiena” o oszczerstwo. Jako dowód przedstawiono wideo z koncertu, które potwierdziło bezzasadność oskarżeń. Kinczew wygrał sprawę, a „Smiena” została zobowiązana do publicznych przeprosin.

1987–1990

W 1987 roku Alisa wystąpiła na 5. Festiwalu Leningradzkiego Rock Klubu, zdobywając nagrodę laureata oraz specjalną nagrodę za oryginalność.

W 1988 roku do zespołu dołączył nowy gitarzysta, Igor „Czuma” Czumyczkin.

W 1989 roku zakończono prace nad muzycznym projektem St. 206 cz. 2 (ros. Ст. 206 ч. 2), jednak jego publikacja miała miejsce dopiero w 1994 roku. Tytuł odnosi się do artykułu 209 cz. 2 ówczesnego Kodeksu karnego w RFSRR, dotyczącego chuligaństwa. Kinczew został oskarżony na podstawie tego samego artykułu przez prokuraturę w 1987 roku w związku z artykułem gazety „Smiena”.

W 1989 roku wydano album Szestoj lesniczij (ros. Шестой лесничий). Pojawił się również teledysk do utworu „Aerobika” (ros. „Аэробика”). Jeden z utworów z tego albumu – „Tieatr tieniej” (ros. „Театр теней”) – powstał z inspiracji Kinczewa utworem „Kyoto Song” zespołu The Cure. Postanowił on napisać własny tekst do już istniejącej melodii, a aby nie naruszyć praw autorskich, na płycie wskazano, że autorem muzyki jest The Cure.

Grupa rozpoczęła koncertowanie za granicą, a pierwsze występy miały miejsce we Francji, Czechosłowacji oraz na Węgrzech.

Lata 90.

W 1990 roku podczas koncertu na moskiewskim stadionie Łużniki powstał album Szabasz (ros. Шабаш), dedykowany Aleksandrowi Baszłaczowowi.

Nagrano klip do piosenki „Wsio eto rock’n’roll” (ros. „Всё это рок-н-ролл”). W nagraniu utworu oraz teledysku uczestniczyli m.in.: grupa Brigada S, Jurij Szewczuk, Wiaczesław Butusow oraz Joanna Stingray. Wybór muzyka, który miał wykonać frazę „Ну, а мы – ну, а мы педерасты” (pol. „No, a my – no, a my pederaści”) wzbudził kontrowersje, a ostatecznie tę część zaśpiewała Joanna Stingray. Piosenka została umieszczona na albumie Brigady S, będącym składanką coverów wybranych przez Garika Sukaczewa.

W 1993 roku wydano album Dla tiech, kto swaliłsia s Łuny (ros. Для тех, кто свалился с Луны).

12 kwietnia 1993 roku samobójstwo popełnił gitarzysta zespołu – Igor „Czuma” Czumyczkin. W wyniku tej tragedii członkowie Alisy na rok wstrzymali koncerty. Po śmierci Igora zespół opuścił klawiszowiec Andriej Korolow, który po odejściu z muzyki został duchownym w kościele prawosławnym.

W 1994 roku grupa wznowiła występy na żywo, nagrywając album poświęcony pamięci Igora Czumyczkina – Czornaja mietka (ros. Чёрная метка). Z premierą płyty pojawił się klip do utworu „Znaj, paskuda, wolnych!” (ros. „Знай, паскуда, вольных!”), a także dwa kolejne – „Biełaja niewiesta” (ros. „Белая невеста”) oraz „Atieist” (ros. „Атеист”).

W 1996 roku ukazał się akustyczny album Dżaz (ros. Джаз), będący zbiorem utworów napisanych przez Kostię Kinczewa przez wiele lat. Przed wydaniem Dżazu, Kostia wykonywał te utwory od lat 80. na prywatnych koncertach, znanych jako kwartirniki.

Nakręcono teledyski do utworów „Łunnyj wals” (ros. „Лунный вальс”) oraz „Dożd’” (ros. „Дождь”).

W 1997 roku zespół wydał album Durień (ros. Дурень), a także klip do utworu „Trassa E-95” (ros. Трасса Е-95).

Po roku 2000

W 2000 roku grupa nagrała album Sołnceworot (ros. Солнцеворот). Kontrowersje wzbudziła okładka z kołowrotem – słowiańskim symbolem słońca, mylnie utożsamianym z nazistowską swastyką.

W tym okresie teksty Alisy często dotyczyły prawosławia. Konstantin Kinczew, który przyjął chrzest w latach 90., zbliżył się do Boga i religii, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości.

W 2003 roku z zespołu odeszli Andriej „Szatł” Szatalin oraz Michaił Niefiodow, który postanowił zająć się muzyką elektroniczną.

W 2004 roku czytelnicy „Komsomolskaja prawda” uznali zespół za najbardziej wpływowy w historii rosyjskiego rocka, zdobywając niemal dwukrotnie więcej głosów niż kolejni w rankingu – Kino, DDT, Agata Kristi, Nautilus Pompilius, Akwarium oraz Maszyna Wriemieni.

Lata 2010.

W albumach nagranych na początku dekady – Ъ z 2010 roku oraz 20.12 z 2011 roku – tematyka prawosławna ustąpiła miejsca refleksjom na temat otaczającego świata.

Jesienią 2013 roku zespół wyruszył w trasę z okazji 30-lecia istnienia. Planowano koncerty w Rosji, Białorusi i Ukrainie, jednak z powodu kryzysu politycznego na Ukrainie, rozpoczętego w listopadzie 2013, wszystkie występy w tym kraju zostały najpierw przeniesione na inne terminy, a następnie całkowicie odwołane.

Dwudziesty album Alisy – Eksces (ros. Эксцесс), wydany we wrześniu 2016 roku, powstał dzięki wsparciu fanów, którzy zebrali fundusze na jego realizację poprzez platformę crowdfundingową.

„Armia Alisa”

W 1991 roku powstał fanklub zespołu Alisa, nazwany „Armia Alisa”. Pomysł utworzenia stowarzyszenia wyszedł od samego Kinczewa. Głównym celem fanklubu było zjednoczenie fanów zespołu oraz stworzenie możliwości do wzajemnej komunikacji i wymiany doświadczeń. Sympatycy Alisy, którzy byli zainteresowani, szybko zorganizowali struktury klubu. Wprowadzono specjalne bilety dla członków fanklubu, umożliwiające udział we wszystkich koncertach Alisy w 1991 roku. Przez krótki czas wydawano gazetę „Szabasz” oraz prowadzono stację radiową Stacja Alisa. W 2016 roku „Armia Alisa” obchodziła swoje 25-lecie.

Skład grupy

• Konstantin Kinczew – wokal, gitara, instrumenty klawiszowe (studio), autor muzyki i tekstów (od 1984)
• Piotr Samojłow – gitara basowa, gitara akustyczna, wokal, autor muzyki i tekstów (od 1985)
• Jewgienij Lowin – gitara (od 1998)
• Dmitrij Parfionow – instrumenty klawiszowe, gitara, chórki (od 2000)
• Igor Romanow – gitara (od 2003)
• Andriej Wdowiczenko – perkusja (od 2003)

Byli członkowie

• Borys Borisow – saksofon, wokal (1983–1984)
• Swiatosław Zadierij – wokal, gitara (1983–1986) †
• Andriej Szatalin – gitara (1983–1985, 1986–1988, 1989–2003)
• Paweł Kondratienko – instrumenty klawiszowe (1983–1988)
• Michaił Niefiodow – perkusja (1983–2003)
• Igor Czumyczkin – gitara, wokal (1988–1993) †
• Andriej Korolow – instrumenty klawiszowe, wokal (1989–1993)

Dyskografia

Lista opracowana na podstawie informacji zawartych na oficjalnej stronie zespołu:

• 1984 – Nierwnaja Nocz (ros. Нервная ночь)
• 1985 – Eniergija (ros. Энергия)
• 1987 – Błok ada (ros. Блок ада)
• 1989 – Szestoj lesniczij (ros. Шестой лесничий)
• 1989 – St. 206 cz. 2 (ros. Ст. 206 ч. 2)
• 1991 – Szabasz (ros. Шабаш)
• 1993 – Dla tiech, kto swaliłsia s Łuny (ros. Для тех, кто свалился с Луны)
• 1994 – Czornaja mietka (ros. Чёрная метка)
• 1996 – Dżaz (ros. Джаз)
• 1997 – Durień (ros. Дурень)
• 2000 – Sołnceworot (ros. Солнцеворот)
• 2001 – …Tancewat’ (ros. …Танцевать)
• 2003 – Siejczas pozdnieje, czem ty dumajesz (ros. Сейчас позднее, чем ты думаешь)
• 2005 – Izgoj (ros. Изгой)
• 2007 – Stat’ Siewiera (ros. Стать Севера)
• 2008 – Puls chranitiela dwieriej łabirinta (ros. Пульс хранителя дверей лабиринта)
• 2010 – Ъ
• 2011 – 20.12
• 2012 – Sabotaż (ros. Саботаж)
• 2014 – Cyrk (ros. Цирк)
• 2016 – Ekscess (ros. Эксцесс)

Wideoklipy

Na podstawie:

• 1987 – My wmiestie (ros. Мы вместе)
• 1987 – Ekspierimientator (ros. Экспериментатор)
• 1989 – Aerobika (ros. Аэробика)
• 1994 – Paskuda (ros. Паскуда)
• 1994 – Atieist (ros. Атеист)
• 1994 – Biełaja niewiesta (ros. Белая невеста)
• 1996 – Dożd (ros. Дождь)
• 1996 – Łunnyj wals (ros. Лунный вальс)
• 1997 – Trassa E-95 (ros. Трасса Е-95)
• 2000 – Rożdiestwo (ros. Рождество)
• 2001 – Wiereteno (ros. Веретено)
• 2001 – My dierżim put’ w storonu liesa (ros. Мы держим путь в сторону леса)
• 2003 – Niebo slawjan (ros. Небо славян)
• 2003 – Rodina (ros. Родина)
• 2005 – Antichrist (ros. Антихрист)
• 2005 – Rock-n-roll kriest (ros. Рок-н-Ролл крест)
• 2007 – Na pogonie nieba (ros. На пороге неба)
• 2008 – Wlast’ (ros. Власть)
• 2010 – Żyzn’ struny (ros. Жизнь струны)

Kinematografia

Przypisy

Bibliografia

Группа АЛИСА – История, „www.alisa.net”, alisa.net. [dostęp 2016-10-10].

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona grupy