Alina Bronisława Rossman
Alina Bronisława Rossman (urodzona 26 grudnia 1905 w Warszawie, zmarła 13 lutego 1948 tamże) była członkinią tajnej Organizacji Polskiej, a także przywódczynią konspiracyjnej grupy Wiara i Wola, znaną pod pseudonimem „Maria”.
Rodzina
Była córką Cezarego Łukaszewicza (1864-1939, inżyniera, pracownika Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych) oraz Aliny Leontyny z domu Kaznowska. Posiadała brata, Cezarego. W 1927 roku poślubiła adwokata Henryka Rossmana, który był działaczem Obozu Wielkiej Polski oraz jednym z przyszłych współzałożycieli Obozu Narodowo-Radykalnego. W 1928 roku urodziła córkę Alinę Helenę (zamężną Cybulską, zmarłą 7 grudnia 2020), a w 1933 roku syna Krzysztofa (zmarłego 31 marca 2011, który w 1951 roku został skazany za działalność antypaństwową na 3 lata więzienia – był inicjatorem Klubu Wykolejeńców w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego).
Wykształcenie i praca zawodowa
Alina uczyła się w Gimnazjum Anny Jakubowskiej w Warszawie, gdzie w 1923 roku zdała maturę. Po ukończeniu edukacji podjęła pracę, udzielając korepetycji, a w 1924 roku zakończyła kurs maszynopisania oraz stenografii. Biegle posługiwała się językiem francuskim i niemieckim. Po śmierci męża w 1937 roku podjęła zatrudnienie w sekretariacie głównego pisma ONR, „ABC”. W tym czasie dołączyła do sekcji kobiecej Organizacji Polskiej, stanowiącej tajną nadbudowę polityczną ONR.
II wojna światowa
W trakcie niemieckiej okupacji, w 1940 roku, założyła kobiecą organizację Orzeł Biały, która w 1941 roku zmieniła nazwę na „Wiarę i Wolę”. Organizacja ta była częścią Grupy „Szańca”, konspiracyjnej kontynuacji ONR. Alina współorganizowała okręgi w takich miastach jak: Warszawa, Kielce, Lublin, Częstochowa oraz Lwów, z tym że ostatni z nich nie został ostatecznie uruchomiony.
Okres powojenny i represje
Po zakończeniu wojny pozostała w konspiracji. Od sierpnia 1945 roku współpracowała z ostatnim Komendantem Głównym Narodowych Sił Zbrojnych. 19 marca 1947 roku została aresztowana przez UB. W połowie czerwca tego samego roku ciężko zachorowała (nowotwór). 8 września, z uwagi na stan zdrowia, uchylono jej areszt tymczasowy i przewieziono do Szpitala Wolskiego, gdzie przebywała pod stałą ochroną funkcjonariuszy UB. Zmarła 13 lutego 1948 roku.
Przypisy
Bibliografia
J. Mysiakowska-Muszyńska, Alina Rossmanowa [w:] Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939-1955, red. W.J. Muszyński, J. Mysiakowska-Muszyńska, t. 1, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2010, s. 266-267. ISBN 978-83-7629-207-6
