Alina Bolechowska

Alina Bolechowska (urodzona 12 listopada 1924 w Warszawie, zmarła 16 października 2002) była polską śpiewaczką operową (sopran), solistką Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz pedagogiem wokalnym w Akademii Muzycznej w Warszawie (aktualnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie).

Życiorys

Swoją edukację w zakresie śpiewu rozpoczęła w 1941 roku w Konserwatorium Warszawskim pod kierunkiem profesora Stanisława Kazury. W 1946 roku zadebiutowała na Scenie Muzyczno-Operowej, gdzie wykonała tytułową rolę w operze Madame Butterfly autorstwa G. Pucciniego (pod dyrekcją Olgierda Straszyńskiego). Została solistką tej sceny, a następnie występowała w Operze Warszawskiej (dzisiaj Teatr Muzyczny „Roma”) oraz w Teatrze Wielkim (aktualnie Teatr Wielki – Opera Narodowa), gdzie interpretowała różnorodne role sopranowe (liryczne oraz spintowe). W 1950 roku zdobyła III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Bachowskim w Lipsku.

W latach 1979–1987 pełniła rolę konsultanta wokalnego oraz opiekuna artystycznego solistów w Teatrze Wielkim.

Od 1972 do 2000 roku była pedagogiem w Akademii Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina), gdzie nauczała śpiewu operowego.

Jej mężem był Witold Gruca, z którym wzięła ślub dwukrotnie. Zmarła i została pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kw. 18B, rząd II, grób 14).

Role

Madame Butterfly (partia tytułowa w operze G. Pucciniego);
Mimi (Cyganeria G. Pucciniego);
Małgorzata (Faust Ch. Gounoda);
Tatiana (Eugeniusz Oniegin P. Czajkowskiego);
Jolanta (partia tytułowa w operze P. Czajkowskiego);
Violetta (Traviata G. Verdiego);
Gilda (Rigoletto G. Verdiego);
Elza (Lohengrin R. Wagnera);
Micaela (Carmen G. Bizeta);
Donna Anna (Don Giovanni W.A. Mozarta);
Hanna (Straszny dwór S. Moniuszki);
Halka (partia tytułowa w operze S. Moniuszki);
Hrabina (partia tytułowa w operze S. Moniuszki);
Roksana (Król Roger K. Szymanowskiego);
Antonia (Opowieści Hoffmanna J. Offenbacha);
Ifigenia (Ifigenia w Taurydzie Ch.W. Glucka);
Kleopatra (Juliusz Cezar G.F. Haendla);
Anna Page (Wesołe kumoszki z Windsoru O. Nicolaia);
Goplana (Goplana W. Żeleńskiego);
Lią (Brat marnotrawny C. Debussy’ego);
Marzenka (Sprzedana narzeczona B. Smetany);
Ksenia (Borys Godunow M. Musorgskiego);

Uczniowie

Wśród jej najbardziej znanych wychowanków znajdują się m.in.: Ewa Podleś oraz Dariusz Niemirowicz.

Odznaczenia i nagrody

1956 – Złoty Krzyż Zasługi;
1959 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
1974 – Medal 30-lecia Polski Ludowej;
1974 – Złota Odznaka Honorowa za zasługi dla Warszawy;
1989 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Nagrania

Georges Bizet: Carmen (montaż muzyczny): Krystyna Szczepańska, Bogdan Paprocki, Andrzej Hiolski, Alina Bolechowska (partia Micaeli), Chór i Orkiestra Filharmonii Narodowej, Jerzy Semkow, Polskie Nagrania, PNCD 213;
Śpiewnik domowy I (śpiewnik autorstwa Stanisława Moniuszki): wykonawcy: Bożena Betley, Alina Bolechowska, Maria Fołtyn, Jadwiga Romańska, Halina Szymulska, Hanna Rumowska-Machnikowska (19 pieśni); Polskie Nagrania/Warner Music Poland, MR01287007;
Miłość to niebo na ziemi, Najpiękniejsze arie i duety operetkowe (z: Lesław Wacławik, Zdzisław Nikodem, Kazimierz Pustelak, Jerzy Sergiusz Adamczewski), Polskie Nagrania/Warner Music Poland, MR02191798;
Kolędy klasycznie: Alina Bolechowska, Krystyna Szostek-Radkowa, Kazimierz Pustelak, Polskie Nagrania/Warner Music Poland, MR03491350;
Królewna Śnieżka, wiązanka melodyi z tegoż filmu, Alina Bolechowska, Chór Czejanda, Muza nr 1044;
Wiązanka kolęd: Alina Bolechowska, Michał Szopski, ork. symfoniczna p/d Olgierda Straszyńskiego, Odeon N46001;
Alina Bolechowska i Orkiestra Salonowa Konrada Bryzka: Tak wspomnień żal cz.1 / Tak wspomnień żal cz.2, Muza 1174;
Alina Bolechowska i Orkiestra Salonowa Konrada Bryzka: Wyśniony świat / Estrelita, Muza 1175.

Przypisy

Bibliografia

Alina Bolechowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-08].
Alina Bolechowska w Archiwum Teatru Wielkiego.
Witold Sadowy, Alina Bolechowska, portal Maestro.
Rozmowa z Aliną Bolechowską, „Trubadur”, Nr 3(4)/1997.
Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 122, ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7.