Alienacja religijna
Alienacja religijna (łac. alienatio: wyobcowanie) to jeden z kluczowych rodzajów alienacji. Pojęcie to zostało wprowadzone przez Ludwiga Feuerbacha oraz Karola Marksa.
Proces alienacji religijnej polega na tym, że wytwory ludzkiego umysłu zaczynają funkcjonować niezależnie, stając się dla człowieka czymś nadrzędnym, obcym i wrogim. Klasycznym przykładem tego zjawiska jest koncepcja Boga. Dążąc do doskonałości, człowiek tworzy ideę nadczłowieka, który posiada najlepsze cechy ludzkie w nieskończonym stopniu (wszystkie atrybuty na „naj” przynależą do Boga). Po uzyskaniu autonomii, ta idea staje się dominująca wobec swojego twórcy, który zaczyna postrzegać się jako od niej zależny.
== Przypisy ==
== Bibliografia ==
Zygmunt Poniatowski: Mały słownik religioznawczy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969.
