Alicudi
Alicudi to włoska wyspa położona na Morzu Tyrreńskim, znana pierwotnie przez Greków jako Ericusa, co nawiązuje do wrzosów, które ją porastają (gr. ερείκη, eriki). Jest to najbardziej wysunięta na zachód wyspa w archipelagu Liparyjskim, znajdująca się około 40 km od wyspy Lipari, o całkowitej powierzchni wynoszącej około 5,2 km².
Obecnie wschodnią, dostępną część wyspy zamieszkuje około 140 osób, które głównie zajmują się połowem ryb oraz w ograniczonym zakresie uprawą roli. Alicudi przyciąga również turystów swoją unikalną atmosferą.
Geografia
Wyspa powstała około 150 000 lat temu z law bazaltowych i andezytowych, przeplatanych materiałem piroklastycznym, w wyniku działalności nieczynnego kompleksu stratowulkanicznego Montagnola. Część podwodna wyspy zanurza się na głębokość około 1000 m, natomiast nadmorska część osiąga wysokość 675 m (Timpone della Montagnola). Niższa część szczytu, Filo dell’Arpa, ma wysokość 662 m n.p.m.
Historia
Badania archeologiczne wskazują, że wyspa była zamieszkana już w XVII wieku p.n.e. oraz w czasach rzymskich, około IV wieku p.n.e. W okresie panowania arabskiego nad tym regionem Morza Śródziemnego, Alicudi była narażona na najazdy piratów.
Bibliografia
- http://alicudi.primaklima.it/
- Aeolian Islands – Alicudi | Travel-Italy.com. travel-italy.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-17)].
- Aeolian Islands, to the discovery of the seven sisters, Lipari-Vulcano-Salina-Panarea-Stromboli-Filicudi-Alicudi, with a dossier on the Aeolian Museum of Lipari and topographic maps of the Islands, 2001, New Cards Editions, Sambuceto (CH).
