Alicja w Krainie Czarów (ang. Alice in Wonderland / Alice Through the Looking Glass) to dwuczęściowy amerykański film familijny i przygodowy w gatunku fantasy, który powstał w 1985 roku pod reżyserią Harry’ego Harrisa. Film oparty jest na powieściach Alicja w Krainie Czarów oraz Po drugiej stronie lustra autorstwa Lewisa Carrolla. Produkcja ma formę musicalu, a w rolach niezwykłych postaci, które spotyka Alicja, występuje wiele znanych aktorów.
Premiera obu części filmu miała miejsce w grudniu 1985 roku na antenie stacji CBS, a w 2006 roku wydano je na płytach DVD. W Polsce film zadebiutował na kasetach wideo w 1989 roku, wydany przez ITI Home Video. Natalie Gregory, odtwórczyni roli Alicji, jest najmłodszą aktorką w historii, która wcieliła się w tę postać.
=== Opis fabuły ===
==== Część 1 – w krainie Czarów ====
Siedmioletnia Alicja, żyjąca w wiktoriańskiej Anglii, pragnie uczestniczyć w herbatce dla dorosłych, jednak czuje, że jest za mała. Spędzając czas w ogrodzie ze swoją starszą siostrą, dostrzega mówiącego, elegancko ubranego białego królika, który wyraźnie się spieszy. Zaintrygowana, postanawia podążyć za nim do nory. W jej głębi znajduje pokój z wieloma drzwiami. Tylko jedne z drzwi prowadzą do pięknego ogrodu, ale są zbyt małe, by mogła przez nie przejść. Na stoliku pojawia się flakonik z napisem „Wypij mnie”. Po wypiciu jego zawartości, Alicja maleje. Zapomina jednak o kluczu, który leży na stole, więc zjada ciastko z napisem „Zjedz mnie”, co powoduje, że staje się ogromna i dotyka sufitu. Wzburzona, zaczyna płakać, a jej łzy zalewają podłogę. Biały Królik, widząc ją, ucieka w popłochu, gubiąc wachlarz i rękawiczki. Alicja, używając wachlarza, ponownie zmienia rozmiar na mniejszy.
Alicja przechodzi przez dziurę w ścianie i ląduje w leśnym strumyku, gdzie spotyka zwierzęta, a mysz śpiewa o swojej nienawiści do drapieżników. Zdegustowana chaotycznym zachowaniem zwierząt, postanawia iść dalej. Kiedy ponownie spotyka Białego Królika, bierze ją za swoją służkę Mariannę, prosząc o przyniesienie nowego wachlarza i rękawiczek z domu. W jego rezydencji, po wypiciu kolejnego flakonika z napisem „Wypij mnie”, Alicja rośnie tak bardzo, że wypełnia cały pokój. Biały Królik oraz jego ogrodnicy – świnka morska Pat i jaszczurka Bill, mylą ją z olbrzymem. Wrzucają do środka kamyki, które zamieniają się w ciastka, a po ich zjedzeniu Alicja wraca do normalnego rozmiaru i ucieka.
Alicja, pragnąc wrócić do domu, spotyka gąsienicę palącą sziszę, która pomaga jej w rozwiązywaniu problemów z tożsamością, recytując wiersz o ojcu Williamie. Gąsienica znika, a Alicja trafia do domu Księżnej, która źle traktuje swoje niemowlę, podczas gdy kucharka rzuca naczyniami. Księżna zmusza Alicję do zajęcia się dzieckiem, a sama udaje się na partyjkę krokieta z pewną królową. W obawie o dziecko, Alicja wybiega z nim z domu, tylko po to, by niemowlę zamieniło się w prosiaka, który ucieka. Wtedy pojawia się kot z Cheshire, który informuje Alicję, że powrót do domu jest niemożliwy, ale sugeruje, aby udała się do Szalonego Kapelusznika lub Marcowego Zająca.
Marcowy Zając organizuje przyjęcie, na które zaprasza Szalonego Kapelusznika i Susła. Wszyscy trzej wytykają Alicji wszelkie nielogiczności w jej słowach. Urażona Alicja odchodzi i odnajduje chwilowe ukojenie, spotykając jelonka. Następnie trafia do pięknego ogrodu, który widziała wcześniej przez małe drzwi, gdzie ożywione karty do gry malują na czerwono białe róże. Procesja karcianych królów i królowych zjawia się, a Biały Królik, będący heroldem, wyjaśnia, że Królowa Kier wiecznie skazuje na dekapitację. Alicja zostaje zaproszona do gry w krokieta, używając flamingów jako młotków i jeży jako piłek. Kot z Cheshire pojawia się tylko jako głowa, co chroni go przed ścięciem.
Właścicielka kota, Księżna, zostaje ułaskawiona i staje się znacznie milsza, zasypując Alicję przysłowiami. Niestety, na rozkaz Królowej Kier, Księżna odchodzi. Królowa wysyła Alicję do lasku, by poznała historię Nibyżółwia. Po drodze Alicja spotyka Gryfa, który tłumaczy, że wyroki śmierci Królowej nigdy nie są realizowane, a to tylko jej kaprys. Wkrótce oboje spotykają wiecznie narzekającego Nibyżółwia. Ostatecznie Alicja i Gryf muszą udać się do sądu w sprawie skradzionych ciastek przez Waleta Kier. Kiedy Alicja, będąc olbrzymem, wytyka absurdalność procesu, budzi się przed swoim domem. Szczęśliwa wchodzi do środka, by odkryć, że znajduje się w świecie równoległym, po drugiej stronie lustra. Nie wiedząc co robić, zaczyna czytać książkę z wierszem Jabberwocky, opowiadającym o straszliwym smoku. Nagle Jabberwocky pojawia się przed przerażoną Alicją.
==== Część 2 – po drugiej stronie lustra ====
Jabberwocky znika, gdy Alicja chowa się za stolikiem z szachami, które ożywają. Nie zdają sobie sprawy z jej obecności. Kiedy Alicja wchodzi w interakcję z białymi pionkami, te biorą ją za tornado. Sowa z portretu wyjaśnia Alicji, że Jabberwocky jest wytworem jej umysłu, reprezentującym strach. Dziewczynka musi stawić czoła temu strachowi, aby Jabberwocky przestał zagrażać mieszkańcom świata po drugiej stronie lustra, inaczej nigdy nie wróci do domu. Sowa informuje ją również, że w tym świecie wszystko działa na opak. Alicja przechodzi przez ogród pełen mówiących kwiatów, a wkrótce pojawia się królowa czerwonych pionków szachowych. Czerwona Królowa mówi Alicji, że jeśli uda jej się przejść przez szachownicę, stanie się królową i wróci do domu.
Alicja, mając nadzieję na szybsze dotarcie do celu, wsiada do nadjeżdżającego pociągu, gdzie pasażerowie robią jej złośliwe uwagi. W chwili zagrożenia zatrzymuje pociąg, a konduktor zarzuca jej bezzasadność tego czynu. Wściekła Alicja wysiada z pociągu. Jej humor poprawia się, gdy spotyka uprzejmego komara, który potwierdza poprawny kierunek do celu, jednocześnie ostrzegając przed dalszymi wędrówkami. Kontynuując, Alicja natrafia na bliźniaków – Tweedle Dee i Tweedle Dum, którzy opowiadają jej wiersz o ostrygach pożartych przez morsa i cieślę podstępem. Następnie Alicja znajduje szal Białej Królowej, która opowiada o zaletach lustrzanego świata, po czym zamienia się w owcę.
Przestraszona Alicja ucieka przed wielkim ptakiem, czując ulgę, że to nie Jabberwocky. Nagle staje przed murkiem, na którym siedzi Humpty Dumpty z dziecięcej rymowanki. Opowiada Alicji o koncepcie nie-urodzin. Gdy Alicja obawia się o bezpieczeństwo Humpty Dumpty’ego, pojawia się Jabberwocky, a on w ostatniej chwili ucieka przed potworem. Spotyka króla białych pionków szachowych, który prosi o wypatrywanie jednego z posłańców. W końcu przybywa anglosaski posłaniec Haigha, informując o kolejnej walce lwa z jednorożcem o koronę. Jednorożec zaskoczony widokiem Alicji, sądzi, że dzieci to istoty fantastyczne. Zmotywowana Alicja, na rozkaz lwa, podaje ciasto według zasad lustrzanego świata. Wkrótce zjawia się niesamowity hałas.
Alicja jest świadkiem zwycięskiej walki Białego Rycerza z Czerwonym Rycerzem, która jest tylko ich przyjacielską grą. Znając cel Alicji, Biały Rycerz eskortuje ją na koniec lasu. Po wyjściu z lasu Alicja osiąga ostatnie pole szachownicy i zostaje koronowana. Czerwona i Biała Królowa uczą ją podstaw nowej roli, lecz wkrótce obie zasypiają. Alicja udaje się do zamku, gdzie mieszkańcy Krainy Czarów oraz lustrzanego królestwa świętują na jej cześć. Zaskakuje wszystkich, wyrażając chęć opuszczenia tego miejsca i powrotu do domu. Przed odejściem Alicji ofiarowany jest jej prezent, z którego wyłania się Jabberwocky, zagrażający wszystkim zgromadzonym. Żołnierze Królowej Kier i Biały Rycerz usiłują, bezskutecznie, powstrzymać Jabberwocky’ego.
Znów odwiedza Alicję sowa z portretu, namawiając ją do przezwyciężenia lęku przed dorastaniem. Alicja dostrzega lustro, za którym znajduje się jej dom. Bezpiecznie przechodzi przez nie, ale Jabberwocky wciąż ją ściga. Alicja odnajduje w sobie odwagę, by zniszczyć potwora, twierdząc, że nie istnieje w jej dorosłym życiu. Wkrótce budzi ją matka. Okazuje się, że rodzice Alicji postanowili, że jest już wystarczająco duża, by uczestniczyć w herbatce z dorosłymi. Z radością Alicja niespodziewanie dostrzega, jak po drugiej stronie lustra Królowa i Król Kier, Biały Królik, Szalony Kapelusznik, Suseł, Marcowy Zając, Biały Rycerz oraz wszyscy życzą jej wszystkiego dobrego.
== Obsada ==
== Inne wersje ==
Patrz: Ekranizacje powieści
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
