Alicja Bogumiła Stoksik (urodzona 1 stycznia 1939 w Babicach, zmarła 24 marca 2011 we Wrocławiu) była polską artystką malarką.
Życiorys
Od 1946 roku mieszkała we Wrocławiu. Maturę zdała w X Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu w 1956 roku. Studia na obecnej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, w pracowni malarskiej prowadzonej przez Marię Dawską, ukończyła w 1963 roku. W tej samej uczelni uczyły się również jej córka Ewa (1969 – 2015), siostra Barbara oraz brat Marian Maciej. W ostatnich latach swojego życia mieszkała i tworzyła na Kaszubach, w Swornychgaciach.
Twórczość
W latach 1963–1973 Alicja Stoksik pracowała jako plastyczka-projektantka we wrocławskich Zakładach Przemysłu Odzieżowego im. 1 Maja, gdzie między innymi przygotowywała kolekcje ubrań dla polskich reprezentacji olimpijskich. Równocześnie prowadziła działalność artystyczną. Była członkinią Grupy „z Kuźniczej”, która powstała w 1967 roku i działała przez kilka lat, skupiając młodych artystów. Piotr Wieczorek był inicjatorem tej grupy. W 1969 roku Grupa otrzymała do dyspozycji odbudowany średniowieczny Domek Romański, w którym powstała „Galeria Panien Trzebnickich”.
Malarstwo Alicji Stoksik zostało po raz pierwszy zaprezentowane w 1965 roku na II Wystawie „Złotego Grona” w Zielonej Górze. Jej pierwsza indywidualna wystawa odbyła się w 1966 roku, zorganizowana przez Biuro Wystaw Artystycznych (BWA) we Wrocławiu. Wybór prac został opublikowany w miesięczniku „Odra”. W czerwcu 1967 roku BWA zaprezentowało jej malarstwo w Państwowym Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W tym samym roku miała indywidualne wystawy w Lublinie, Kamiennej Górze i Nowej Rudzie, a w 1968 roku w Białymstoku. Uczestniczyła zarówno w wystawach krajowych, jak i zagranicznych. Otrzymała drugą nagrodę na wystawie malarstwa XX-lecia Dolnego Śląska w 1965 roku. W 1967 roku zdobyła stypendium twórcze województwa wrocławskiego. Jej wielkoformatowe i abstrakcyjne obrazy zyskiwały pozytywne opinie. Kolejną indywidualną wystawę zorganizowano jej w 1976 roku, również w Wrocławiu.
Prace Alicji Stoksik znajdują się w kolekcjach publicznych, korporacyjnych i prywatnych w Polsce, a także w Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Szczególnie poszukiwane są obrazy z serii „Portrety dam”, które tworzyła w ostatniej dekadzie życia. Swoje dzieła sygnowała jako „AS” lub „Alicja Stoksik”. Była także członkinią zwyczajną Związku Polskich Artystów Plastyków.
W czasie studiów aktywnie uczestniczyła w życiu teatralnym i organizacyjnym w wrocławskim klubie studenckim „Pałacyk”. Należała do zespołu surrealistycznego Teatru „Trumna” Adama Rząsy i w 1962 roku brała udział w pierwszych happeningach „w pełnej formule”.
Inne informacje
Rodzice Alicji, Stefan Stoksik (1909–1979) – inżynier melioracji, oraz Anna z Hatłasów (1915–2014) – nauczycielka, w czasie II wojny światowej byli oficerami Narodowych Sił Zbrojnych i działali w rejonie Opatowca, gdzie później zostali pochowani na cmentarzu parafialnym. Alicja Stoksik również spoczywa w tym samym grobowcu. Jej babka, Florentyna Hatłas z domu Krysta, pielęgnowała tradycje mieszkańców Wilamowic, które wywodziły się z Fryzji i Flandrii.
Alicja Stoksik od 1958 roku była członkinią wrocławskiej Sekcji Grotołazów i brała udział w wyprawach jaskiniowych w polskich Tatrach. W 1961 roku pełniła funkcję kierowniczki bazy wyprawy do jaskiń Zimnej i Miętusiej.
Przypisy
