Alicja Sikorska, znana jako Wacka (urodzona 16 marca 1924 roku lub 20 maja 1926 roku w Aleksandrowie Kujawskim, zmarła 4 września 1944 roku w Warszawie) – harcerka, drużynowa 49 WDH-ek, aktywnie uczestniczyła w powstaniu warszawskim.
Życiorys
Urodziła się w rodzinie Franciszka i Sabiny z domu Sowali. Miała młodszego brata Stanisława, który później przyjął pseudonim Bolek (ur. 31 maja 1926 roku). W Aleksandrowie Kujawskim była członkinią 1 Drużyny Harcerskiej. W grudniu 1939 roku przeniosła się z rodziną do Warszawy, gdzie uczyła się na krawcową i uczęszczała na tajne nauczanie. Do końca okupacji rodzina Sikorskich mieszkała w al. 3 maja 14 pod numerem 41. W Warszawie Wacka nawiązała znajomość z harcerkami z zastępu „Iskry” 49 WŻDH „Ognia” im. Jadwigi Tejszerskiej, której zastępową była Łucja Górecka ps. Ewa, a później, po przejęciu przez Ewę funkcji drużynowej 49 WŻDH, Danuta Cichocka ps. „Anielka”. Wraz z zastępem opiekowały się dziećmi z sierocińca oraz zajmowały się rannymi. Wacka ukończyła kurs sanitarny i odbyła praktyki w szpitalu. W 1942 roku zdała małą maturę, a następnie otrzymała od Ewy zadanie utworzenia i prowadzenia Zastępu Zastępowych. W 1943 roku ukończyła kurs drużynowych. 6 maja 1943 roku 49 WDH-ek podzieliła się na 49 WŻDH, której drużynową została Alicja, oraz 50 WDH-ek, z drużynową Romaną Gracką ps. Barbara i przyboczną Danutą Cichocką ps. „Anielka”. W późniejszym czasie z 49 WŻDH wyłoniły się także 99 WZDH „Lotnicza” i 51 WZDH. Wacka wychowywała swoje harcerki w duchu patriotyzmu, była obecna tam, gdzie działy się ważne wydarzenia, na przykład uczestniczyła w maturze swoich harcerek. Organizowała również tajne komplety o charakterze patriotycznym. 3 maja 1944 roku razem z drużyną zorganizowała przedstawienie w formie „audycji radiowej” zatytułowane „Spotkali się z bronią”. Uczyła swoje harcerki dbałości o tradycję oraz świadomość narodową, przynosząc na zbiórki własnoręcznie wykonane i wywołane zdjęcia pomników w Warszawie.
Powstanie warszawskie
W przeddzień powstania warszawskiego, 31 lipca 1944 roku po południu, Sikorska wraz z innymi harcerkami złożyła przysięgę Armii Krajowej w swoim mieszkaniu. Następnie dostarczyła wyposażenie do punktu sanitarnego, do którego została przydzielona. Następnego dnia stawiła się na Starościńskiej 1. Na Mokotowie pozostała do 12 sierpnia, kiedy to jej punkt sanitarny został ewakuowany. Sikorska, razem z Marią Blicharz Fifiną i Danutą Cichocką Anielką, udały się do znajomych Wacki, gdzie mogły się umyć i uprasować sukienki. Następnego dnia udały się do Śródmieścia, w okolice Pasieki, gdzie się rozdzieliły – Fifina i Anielka zostały na poczcie, a Wacka dołączyła do oddziału GS jako sanitariuszka.
Zginęła 4 września podczas bombardowania w budynku przy ul. Świętokrzyskiej 36 (obecnie 20) lub 30, razem z czwórką innych członków swojego oddziału. Podczas ekshumacji udało się zidentyfikować tylko jedną osobę, dlatego Sikorska została pochowana we wspólnym grobie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Pośmiertnie odznaczono ją Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Walecznych, a w 1948 roku Medalem Wojska oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym w 1983 roku.
Upamiętnienie
Od 1988 roku jest patronką 50 WDH-ek „Pole”.
Przypisy
