Alicja Rosolska (ur. 1 grudnia 1985 w Warszawie) to polska tenisistka, która zdobyła tytuł finalistki wielkoszlemowego US Open 2018 w grze mieszanej oraz półfinałową lokatę na Wimbledonie 2018 w deblu. Jest także zwyciężczynią dziewięciu turniejów WTA w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
Swoją przygodę z tenisem rozpoczęła w wieku ośmiu lat. Debiut w turnieju seniorskim miał miejsce w 2002 roku w Warszawie podczas J&S Cup, gdzie odpadła w pierwszej rundzie eliminacji po przegranej z Robertą Vinci. Od początku kariery zawodowej większe sukcesy odnosiła w grze podwójnej, co potwierdza jej pierwsze zwycięstwo w turnieju ITF w parze z Alexią Virgili w Benevento we Włoszech pod koniec 2002 roku. W 2003 roku dotarła do ćwierćfinałów turniejów ITF w Warszawie i Chieti w grze pojedynczej, a w deblu wygrała kolejne turnieje ITF w Gdyni i Ciampino, obie w parze z Klaudią Jans.
W 2004 roku osiągnęła dwa ćwierćfinały w małych turniejach ITF w Tipton i Warszawie. W deblu, grając z Klaudią Jans, zdobyła trzy tytuły ITF: w Gdyni oraz dwa w Warszawie. W Olecku, grając z Karoliną Kosińską, również zwyciężyła. W sierpniu, razem z Jans, dotarła do swojego pierwszego finału turnieju WTA w Sopocie, gdzie przegrały z Nurią Llagosterą Vives i Martą Marrero. W 2005 roku skupiła się głównie na grze podwójnej, co zaowocowało dotarciem do finału J&S Cup w Warszawie, gdzie z Klaudią Jans przegrała z Tetianą Perebijnis i Barborą Strýcovą. Tydzień później, w stolicy Polski, z Karoliną Kosińską wygrała turniej ITF, a kolejny finał WTA zanotowała w Palermo z Klaudią Jans.
W 2006 roku zdobyła kolejne tytuły w turniejach ITF w Barcelonie, Bratysławie i Mediolanie, w każdym grając w parze z Jans. W turnieju WTA w Palermo dotarła do półfinału, również z Klaudią Jans. W 2007 roku, po raz pierwszy grając w deblu z Wasilisą Bardiną, wystąpiła w wielkoszlemowym Australian Open, gdzie w drugiej rundzie przegrały z Yan Zi i Zheng Jie. Także na French Open i US Open docierały do drugiej rundy, partnerując sobie nawzajem. W Palermo, po raz drugi z rzędu, dotarła do półfinału, grając z Klaudią Jans, a pod koniec roku zdobyła tytuł ITF w Joué-lès-Tours.
W 2008 roku rozpoczęła od trzech porażek w deblu na turniejach WTA w Auckland, Hobart i Melbourne. W Viña del Mar, podczas Cachantun Cup, w parze z Līgą Dekmeijere wygrała swój pierwszy turniej WTA, pokonując Mariję Korytcewą i Julię Schruff w finale. Drugi tytuł zdobyła w Marbelli, grając z Klaudią Jans, a trzeci w Budapeszcie w 2011 roku. Po czterech latach, w 2015 roku, wygrała turniej WTA International Series w Monterrey wraz z Gabrielą Dabrowski. Kolejne sukcesy w deblu miała w 2016 roku w Båstad z Andreeą Mitu, w 2017 w Petersburgu z Jeļeną Ostapenko oraz w Monterrey z Nao Hibino, a w 2018 w Nottingham z Abigail Spears i w 2019 w Charleston z Anną-Leną Grönefeld.
Wystąpiła również w finałach turniejów w: 2009 – Brisbane i Linzu, 2011 – Brisbane i Brukseli (wszystkie z Jans-Ignacik), 2012 – Brukseli (z Zheng Jie) i Québecu (z Heather Watson); 2013 – Linzu (z Gabrielą Dabrowski); 2017 – Stanford (z Alizé Cornet); 2019 – Sydney (z Eri Hozumi) oraz 2022 – Petersburgu, Bad Homburg vor der Höhe (oba z Erin Routliffe), Warszawie (z Katarzyną Kawą) oraz Ostrawie (z Erin Routliffe).
Życie prywatne
10 czerwca 2017 roku wzięła ślub z długoletnim partnerem, Brytyjczykiem Danem Championem. Po przerwie w rozgrywkach spowodowanej pandemią COVID-19, w 2020 roku Alicja Rosolska nie wróciła do startów. W grudniu 2020 roku urodziła syna, Charliego.
Jej siostra, Aleksandra, również była profesjonalną tenisistką.
Historia występów wielkoszlemowych
Legenda
- W, wygrany turniej
- F, przegrana w finale
- SF, przegrana w półfinale
- QF, przegrana w ćwierćfinale
- xR, przegrana w x rundzie
- A, brak startu
- NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Alicja Rosolska nigdy nie brała udziału w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 25 (9–16)
Gra mieszana 1 (0–1)
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze podwójnej
Finały turniejów rangi ITF
Gra podwójna 27 (14–13)
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra podwójna kobiet
Odznaczenia
Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2025-02-16] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2025-02-16] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2025-02-16] (ang.).
