Alicja Maria Klimaszewska

Alicja Maria Klimaszewska, urodzona 23 stycznia 1936 roku w Wilnie, to filolog oraz działacz społeczny na Litwie.

Jest absolwentką Szkoły Średniej nr 5, która była jedyną wileńską instytucją edukacyjną z polskim językiem nauczania po II wojnie światowej. W 1956 roku ukończyła Instytut Nauczycielski w Nowej Wilejce, a w 1960 roku, w trybie zaocznym, zdobyła dyplom z Instytutu Pedagogicznego w Wilnie. Pracowała jako nauczycielka w szkołach na Wileńszczyźnie oraz w Wilnie, a także w polskich księgarniach. Z inicjatywy Jerzego Waldorffa, wspólnie z Haliną Jotkiałło, Olgierdem Korzenieckim i Jerzym Surwiło, powołała do życia Społeczny Komitet Opieki nad Starą Rossą, którego prezesem jest od 1990 roku (obecnie pełni funkcję honorową). O swoim życiu opowiadała w programach cyklu dokumentalnego „Notacje”, emitowanych w TVP, takich jak „Dusza i serce zostaną w Wilnie” oraz „Zostaliśmy w Wilnie”, w reżyserii Krzysztofa Tadeja.

W 2002 roku została odznaczona przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego RP odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2014 roku otrzymała Nagrodę im. Profesora Aleksandra Gieysztora od Fundacji Kronenberga. W 2016 roku została uhonorowana przez Sejm Republiki Litewskiej za swoją działalność społeczną, rozwój oraz dbałość o kulturę narodową, a także za ochronę dziedzictwa kulturowego oraz pielęgnowanie tradycji. W tym samym roku odebrała statuetkę św. Krzysztofa – nagrodę miasta Wilna z rąk mera Remigijusa Šimašiusa. W 2018 roku przyznano jej Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP, którą odebrała w Wilnie z rąk ministra Piotra Glińskiego w listopadzie. W tym samym roku, prezydent RP Andrzej Duda nadał jej Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

W 2012 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.