Lady Alice
Lady Alice Christabel Montagu-Douglas-Scott, znana później jako Alicja, księżna Gloucester (ang. Princess Alice, Duchess of Gloucester) GCB, CI, GCVO, GBE, urodziła się 25 grudnia 1901 roku w Montagu House w Londynie, a zmarła 29 października 2004 roku w Kensington Palace w Londynie. Była najdłużej żyjącym członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej oraz ciotką królowej Elżbiety II.
Urodziła się jako córka Johna Montagu-Douglasa-Scotta, 7. księcia Buccleuch i 9. księcia Queensberry (1864–1935), który był bezpośrednim potomkiem króla Karola II (ród książąt Buccleuch pochodził od nieślubnego syna monarchy, księcia Monmouth) oraz lady Margaret Bridgeman, córki 4. hrabiego Bradford.
Do dwunastego roku życia spędzała większość czasu w wiejskich rezydencjach swojej rodziny, takich jak Boughton House, Drumlanrig Castle i Bowhill, gdzie również odbywała początkowe nauki. W 1913 roku rozpoczęła edukację w szkole West Malvern, a następnie spędziła rok w Paryżu. Od najmłodszych lat pasjonowała się aktywnościami na świeżym powietrzu, w tym narciarstwem, malarstwem oraz podróżami. Była m.in. w Afryce Południowej na ślubie swojej starszej siostry Małgorzaty, w Kenii, gdzie pomagała prowadzić farmę swojemu wujowi, a także w Indiach i Afganistanie, gdzie odwiedzała swojego brata, który służył w wojsku. W 1920 roku została wprowadzona na dwór królewski.
Księżna Gloucester
W sierpniu 1935 roku zaręczyła się z Henrykiem Windsorem, księciem Gloucester, trzecim synem króla Anglii Jerzego V oraz Marii Teck, córki księcia Franciszka Teck. Ich ślub odbył się 6 listopada 1935 roku w kaplicy Pałacu Buckingham w skromnej ceremonii, z uwagi na niedawną śmierć ojca panny młodej. Po krótkim okresie mieszkania w apartamencie w Pałacu Buckingham, para przeniosła się do Aldershot, gdzie książę Henryk kończył kursy oficerskie. Wkrótce jednak wrócili do Londynu; po śmierci króla Jerzego V oraz abdykacji króla Edwarda VIII, książę Gloucester pełnił wiele obowiązków reprezentacyjnych związanych z rodziną królewską. W późniejszych latach księstwo Gloucester mieszkało głównie w londyńskim Pałacu St. James lub w rezydencji Barnwell Manor w Northamptonshire.
Alicja i Henryk mieli dwóch synów:
- Wilhelm Henryk Andrzej Fryderyk Windsor (ur. 18 grudnia 1941, zm. 28 sierpnia 1972)
- Ryszard Aleksander Walter Jerzy Windsor (ur. 26 sierpnia 1944), książę Gloucester
Obowiązki publiczne przypadały również księżnej Alicji, która była m.in. zastępczynią królowej Elżbiety w Korpusie Pielęgniarek (od 1937 roku) oraz honorowym dowódcą wielu jednostek wojskowych związanych z rodziną królewską, w tym Królewskich Szkockich Służb Granicznych i Królewskich Huzarów, a w późniejszym czasie także Królewskiego Australijskiego Korpusu Transportowego. Podczas II wojny światowej pracowała dla Czerwonego Krzyża oraz zakonu joannitów, a od 1940 roku dowodziła Kobiecymi Królewskimi Siłami Powietrznymi (WRAF). W 1945 roku otrzymała tytuł honorowego marszałka lotnictwa.
W latach 1945–1947 przebywała w Australii, gdzie jej mąż pełnił funkcję gubernatora generalnego. Tam nadano jej dowództwo Australijskiej Kobiecej Armii Polnej. Jako liderka WRAF odbyła liczne podróże, odwiedzając m.in. Niemcy i Austrię. Towarzyszyła mężowi w oficjalnych wydarzeniach Wspólnoty Brytyjskiej oraz prywatnych podróżach, w tym w 1965 roku, kiedy po wielu latach ponownie odwiedzili Australię.
W związku z przynależnością do rodziny królewskiej, księżna Gloucester była honorową przewodniczącą i patronką wielu organizacji, takich jak Australijskie Towarzystwo Muzyczne, Towarzystwo Brytyjsko-Australijskie, Liga Kobiet Afryki Wschodniej, Towarzystwo Walki ze Stwardnieniem Rozsianym, Królewskie Towarzystwo Artystów Brytyjskich, Towarzystwo Artystów Szkockich, Towarzystwo Rodzin Żołnierzy, Marynarzy i Lotników, Festiwal Trzech Chórów w Gloucester oraz Królewski Instytut Pielęgniarski. Otrzymała najwyższe odznaczenia brytyjskie, w tym tytuł damy Orderu Imperialnego Korony Indii (1937), damy Krzyża Wielkiego Orderu Imperium Brytyjskiego (GBE, 1937), damy Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (GCVO, 1948) oraz damy Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni (GCB, 1975).
Księżna-wdowa
Książę Henryk zmarł 10 czerwca 1974 roku. Po jego śmierci księżna otrzymała od królowej Elżbiety prawo do używania tytułu „Jej Królewska Wysokość księżna Alicja, księżna Gloucester”, aby odróżnić się od nowej księżnej Gloucester, żony księcia Richarda. Od 1994 roku księżna-wdowa mieszkała w Pałacu Kensington w Londynie, będąc siedzibą książąt Gloucester od lat 70., gdzie mieszkała z synem, synową i ich rodziną. W wieku 99 lat, z uwagi na stan zdrowia, znacznie ograniczyła swoje obowiązki publiczne. W grudniu 2001 roku uroczyście obchodziła swoje setne urodziny, w obecności królowej Elżbiety II, księżniczki Małgorzaty, księcia Walii Karola oraz syna i synowej – zorganizowano m.in. specjalną paradę Królewskich Szkockich Służb Granicznych, których była tytularnym dowódcą przez ponad 60 lat.
W 1981 roku opublikowała wspomnienia zatytułowane The Memoirs of Princess Alice, Duchess of Gloucester.
Zmarła we śnie w Pałacu Kensington w wieku niemal 103 lat, stając się najdłużej żyjącą członkinią brytyjskiej rodziny królewskiej, przeżywszy rok dłużej niż popularna królowa-matka Elżbieta, która zmarła w 2002 roku.
