Alicja Francuska
Alicja Francuska, znana również jako Alys, Alaïs, Adélaïde, Adèle, Alais lub Alix (ur. 4 października 1160, zm. około 1220) była córką króla Francji Ludwika VII Młodego oraz jego drugiej żony, Konstancji Kastylijskiej.
Życiorys
Alicja była młodszą siostrą przyrodnią Marii, hrabiny Szampanii, oraz Alicji, hrabiny Blois (często mylonej z Alix), a także rodzoną siostrą Małgorzaty, królowej Węgier. Jej matka zmarła podczas porodu Alicji. Jej ojciec miał trzy żony, z każdą z nich miał potomstwo. Jego trzecią żoną była Adela z Szampanii, którą poślubił zaledwie pięć tygodni po śmierci drugiej żony. Adela urodziła młodszego przyrodniego brata Alicji – Filipa, przyszłego króla Francji, oraz młodszą przyrodnią siostrę – Agnieszkę, cesarzową bizantyjską.
W styczniu 1169 roku, ojciec Alicji, wraz z królem Anglii Henrykiem II Plantagenetem, ustalili, że Alicja poślubi syna Henryka, Ryszarda. W związku z tym Alicja została wysłana do Anglii, gdzie jej przyszły teść przez długi czas trzymał ją na swoim dworze. W 1177 roku sytuacja ta doprowadziła do konfliktu pomiędzy Francją a Anglią. Jeden z kardynałów, w imieniu papieża Aleksandra III, zagroził nałożeniem interdyktu na kontynentalne posiadłości Anglii, jeśli Henryk II nie ożeni swojego syna z Alicją. Henryk uspokajał Ludwika, że Alicja była dobrze traktowana, jednak unikał rozmowy na temat ślubu. Na dworze krążyły plotki, że Alicja stała się metresą Henryka II i miała z nim dziecko.
Henryk II zmarł 6 lipca 1189 roku, a Alicji narzeczony został królem jako Ryszard I. W marcu 1191 roku w Mesynie Ryszard unieważnił zaręczyny, twierdząc, że jego narzeczona urodziła dziecko jego ojcu. W 1195 roku Alicja została odesłana z powrotem do Francji. Jeszcze w 1192 roku jej brat, król Filip II August, zaproponował jej rękę młodszemu bratu Ryszarda, Janowi bez Ziemi, jednak królowa-matka Eleonora Akwitańska stanowczo sprzeciwiła się temu małżeństwu. 20 sierpnia 1195 roku Alicja poślubiła Wilhelma Talvasa, hrabiego Ponthieu, z którym miała troje dzieci:
- Jana II de Ponthieu (zmarłego w dzieciństwie),
- Marię, hrabinę Ponthieu (ok. 1199-1250), żonę (1) Szymona de Dammartin, hrabiego Aumale, (2) Mateusza de Montmorency,
- Izabelę, przełożoną zakonu w Épagne.
Nie jest znana data śmierci Alicji, jednak wiadomo, że żyła jeszcze 28 lipca 1218 roku.
Bibliografia
DouglasD. Boyd DouglasD., Eleonora Akwitańska. Królowa Francji i Anglii, MaciejM. Nowak-Kreyer (tłum.), Warszawa: Amber, 2005, ISBN 83-241-2065-3, OCLC 69348864. Brak numerów stron w książce.
