Alicia Molik, z danym nazwiskiem Sullivan (ur. 27 stycznia 1981 w Adelaide) – to australijska tenisistka, która rywalizowała na profesjonalnych kortach od 1999 do 2011 roku. W 2005 roku dotarła do ćwierćfinału Australian Open w grze pojedynczej, a w 2005 i 2007 roku zdobyła tytuły mistrzowskie podczas Australian Open i French Open w grze podwójnej. Oprócz tego była finalistką Wimbledonu oraz US Open w 2004 i 2007 roku w grze mieszanej. W 2005 roku osiągnęła 8. miejsce w rankingu WTA w grze pojedynczej oraz 6. w grze podwójnej. Na letnich igrzyskach olimpijskich w 2004 roku zdobyła brązowy medal w grze pojedynczej i reprezentowała Australię w Pucharze Federacji oraz Pucharze Hopmana. Grała prawą ręką, wykorzystując jednoręczny backhand. Od 2013 roku pełni rolę kapitana australijskiej drużyny w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
Swoją karierę tenisową rozpoczęła w 1996 roku, a w 1999 roku po raz pierwszy znalazła się wśród najlepszych sto zawodniczek na świecie. W tym samym roku zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym, ale przegrała w pierwszej rundzie Australian Open. W trakcie French Open 1999 doszła do III rundy (1/16 finału), gdzie uległa Venus Williams. W 2001 roku zakończyła sezon w czołowej pięćdziesiątce, zajmując 47. miejsce w listopadzie, po dotarciu do półfinału w Szanghaju. W 2002 roku miała istotny wkład w awans Australii do Grupy Światowej Pucharu Federacji, wygrywając dwa mecze singlowe i debel w spotkaniu z Holandią, będąc częścią reprezentacji od 1998 roku.
W 2003 roku zdobyła swój pierwszy tytuł w cyklu WTA Tour, zwyciężając w finale w Auckland z Amy Frazier. Dzięki trzem wygranym w pojedynkach singlowych pomogła australijskiemu zespołowi dotrzeć do finału mikstowego Pucharu Hopmana, gdzie partnerował jej Lleyton Hewitt. Dotarła również do dwóch finałów – w Sarasocie przegrała z Myskiną, a w Budapeszcie z Serną.
Rok 2004 był najlepszym okresem w karierze Molik. Po raz pierwszy weszła do IV rundy w Wielkim Szlemie (Australian Open). W maju zagrała w finale turnieju w Wiedniu, gdzie przegrała ze Smasznową-Pistolesi. W tym samym roku wzięła udział w finałach wielkoszlemowych na Wimbledonie (w parze z Woodbridge’em) oraz US Open (ponownie z Woodbridge’em), przegrywając w obu przypadkach po zaciętej walce. Zwyciężyła w turniejach w Sztokholmie, Zurychu i Luksemburgu. W deblu zdobyła swoje pierwsze trofeum, triumfując na kortach trawiastych w Eastbourne z Serną oraz w Sztokholmie w parze z Schett. W listopadzie 2004 roku zajmowała 13. miejsce w rankingu światowym (12. w rankingu sezonu 2004 Race to the Championships).
Do osiągnięć w 2004 roku można również zaliczyć niespodziewany brązowy medal w grze pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atenach. W trakcie turnieju pokonała m.in. Japonkę Sugiyamę, przegrała w półfinale z Francuzką Mauresmo, ale w meczu o brązowy medal pokonała Rosjankę Myskinę, rewanżując się jej za wcześniejszą porażkę w I rundzie French Open 2004.
Alicja Molik dobrze rozpoczęła także sezon 2005, wygrywając turniej w Sydney, pokonując w finale rodaczkę Samanthę Stosur oraz osiągając ćwierćfinał wielkoszlemowy na Australian Open, gdzie wyeliminowała Venus Williams, a w dramatycznym meczu przegrała z liderką rankingu Lindsay Davenport 4:6, 6:4, 7:9. W deblu zdobyła pierwsze mistrzostwo Wielkiego Szlemu, triumfując w Australian Open w parze z Rosjanką Swietłaną Kuzniecową.
Jednak z powodu infekcji ucha środkowego, która wpływała na jej równowagę i widzenie, Molik musiała zawiesić swoje występy na korcie do maja 2006 roku, kiedy to wzięła udział w turnieju Rolanda Garrosa, docierając do trzeciej rundy, gdzie przegrała z Mariją Szarapową.
W 2007 roku zdobyła tytuł na French Open w deblu z Włoszką Marą Santangelo, pokonując w finale parę Katarina Srebotnik/Ai Sugiyama. Następnie dotarła do półfinału debla oraz finału miksta na Wimbledonie, grając z Marą Santangelo i Jonasem Björkmanem.
W trakcie turnieju Generali Ladies Linz 2007 dwukrotnie zmierzyła się z Agnieszką Radwańską, czołową polską tenisistką. Najpierw pokonała ją w pierwszej rundzie gry pojedynczej 6:4, 3:6, 6:1 (w drugiej rundzie przegrała 4:6, 4:6 z późniejszą finalistką Patty Schnyder), a następnie w ćwierćfinale debla, wygrywając walkowerem, ponieważ Radwańska grała z Chinką Peng Shuai.
W lutym 2011 roku Alicja Molik wyszła za mąż za Tima Sullivana, a 10 stycznia 2012 roku urodziła syna, któremu nadano imiona Yannik Jude.
20 stycznia 2013 roku została wybrana kapitanem reprezentacji Australii w Pucharze Federacji, zastępując Davida Taylora, który postanowił skupić się na treningach Samanthy Stosur. Molik pokonała w rywalizacji o to stanowisko Rennae Stubbs, Nicole Pratt oraz Todda Woddbridge’a.
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1)
Przypisy
Bibliografia
Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-01-03] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-01-03] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-01-03] (ang.).
