Alice Saunier-Seïté

Alice Louise Emilienne Saunier-Seïté

Alice Louise Emilienne Saunier-Seïté, wcześniej znana jako Alice Louise Emilienne Saunier, urodziła się 26 kwietnia 1925 roku w Saint-Jean-le-Centenier, a zmarła 5 sierpnia 2003 roku w Paryżu. Była francuską uczoną, polityczką z ramienia Partii Republikańskiej oraz ministrem ds. uniwersytetów.

Działalność naukowa

Ukończyła Institut national des langues et civilisations orientales (INALCO) i po tym etapie skupiła się na pracy naukowej. W latach 1965-1968 pełniła funkcję profesora na Uniwersytecie w Rennes. W 1968 roku, jako pierwsza kobieta, objęła stanowisko dziekana Uniwersytetu w Breście. Następnie, od 1969 roku, pracowała w Paryżu, gdzie była profesorem w Université de Paris V do 1970 roku oraz w Université de Paris XI do 1973 roku. W latach 1970-1971 pełniła również rolę prorektora. Od 1970 do 1973 roku była dyrektorką Instytutu Uniwersytetu Technicznego (IUT) w Sceaux. Jako pierwsza kobieta w historii, w latach 1973-1976 była rektorem Akademii w Reims. W latach 1981-1994 pracowała jako profesor w Conservatoire national des arts et métiers. W 1995 roku została członkiem Académie des sciences morales et politiques, zajmując miejsce po zmarłym Bernardzie Chenocie.

Działalność polityczna

Od 12 stycznia 1976 do 10 stycznia 1978 roku pełniła funkcję sekretarza stanu ds. uniwersytetów w pierwszym rządzie Jacques’a Chiraca oraz w pierwszym i drugim rządzie Raymond’a Barre’a. Następnie, do 13 maja 1981 roku, była ministrem ds. uniwersytetów w drugim i trzecim rządzie Barre’a. W tym ostatnim rządzie, od 4 marca 1981 roku, pełniła również funkcję ministra delegowanego ds. rodziny i sytuacji kobiet. W latach 1977-1983 była zastępczynią mera Manso, a później współpracowała z paryskim samorządem.

Publikacje

  • Les Vallées septentrionales du massif Oetztal (1963)
  • Contribution à l’étude du Suedfoehn d’Innsbrück (1965)
  • Le comte Boissy d’Anglas, conventionnel et pair de France (1980)
  • En première ligne : de la communale aux universités (1982)
  • Remettre l’Etat à sa place (1984, współautorka)
  • L’Europe à la carte (1985, współautorka)
  • Le Cardinal de Tournon, de Richelieu à François Ier (1997)
  • Les Courtenay : destin d’une illustre famille bourguignonne (1998)
  • Dictionnaire des monuments d’Ile-de-France (1999, współautorka)
  • Giscard à deux voix (2000)

Odznaczenia

  • 1973 – Komandor Orderu Palm Akademickich
  • 1986 – Oficer Legii Honorowej
  • 1994 – Komandor Legii Honorowej
  • 1997 – Wielki Oficer Orderu Narodowego Zasługi

Przypisy

Przeczytaj u przyjaciół: