Alice Stokes Paul
Alice Stokes Paul (urodzona 11 stycznia 1885, zmarła 9 lipca 1977) była amerykańską sufrażystką i aktywistką. Wraz z Lucy Burns oraz innymi kobietami prowadziła skuteczną kampanię na rzecz uzyskania prawa wyborczego dla kobiet, co doprowadziło do uchwalenia 19. poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych w 1920 roku.
Rodzina
Alice Paul była córką Tacie Parry oraz Williama Mickle’a Paula I (1850–1902). Miała troje rodzeństwa: Helen, Parry i Williama.
Życiorys
Wykształcenie
Alice Paul rozpoczęła studia na Swarthmore College, a następnie uzyskała tytuł magistra nauk humanistycznych oraz stopień doktora na Uniwersytecie Pensylwanii. W 1922 roku ukończyła studia prawnicze w Washington College of Law, a w 1927 roku otrzymała tytuł LLM. W 1928 roku zdobyła tytuł doktora prawa cywilnego na American University. Po połączeniu Washington College of Law z American University w 1949 roku, Paul została uhonorowana stopniem naukowym od obu tych instytucji, mimo że ukończyła studia ponad dwadzieścia lat wcześniej.
Walka o prawo wyborcze dla kobiet
Wkrótce po ukończeniu Uniwersytetu Pensylwanii, Alice Paul dołączyła do National American Woman Suffrage Association (NAWSA) i objęła stanowisko przewodniczącej Komisji Kongresu Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie. Po miesiącach zbierania funduszy oraz informowania społeczeństwa o problemach kobiet, w 1913 roku liczba członków znacznie wzrosła. Działania skoncentrowały się głównie na lobbingu w celu wprowadzenia poprawki konstytucyjnej, dotyczącej praw wyborczych dla kobiet, wcześniej promowanej przez Susan B. Anthony oraz Elizabeth Cady Stanton.
Kiedy ich wysiłki nie przynosiły rezultatów, Paul i jej współpracownice założyły Narodową Partię Kobiet (ang. National Woman’s Party, NWP) w 1916 roku, przyjmując metody stosowane przez ruch sufrażystek w Wielkiej Brytanii. Działania te obejmowały demonstracje, parady, masowe spotkania, pikiety, warty oraz strajki głodowe. Te akcje były szeroko relacjonowane przez prasę, a szczególnie przez tygodnik Suffragist.
Podczas wyborów prezydenckich w USA w 1916 roku, Paul wraz z NWP prowadziły kampanię przeciwko odmowie wsparcia ze strony prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona oraz urzędników Demokratów w kwestii wprowadzenia dziewiętnastej poprawki. W styczniu 1917 roku NWP zorganizowała pierwszy polityczny protest, pikietując przed Białym Domem. Pikieterki, nazywane „Cichymi Strażniczkami” (ang. Silent Sentinels), trzymały transparenty domagając się prawa do głosu. Był to przykład obywatelskiego nieposłuszeństwa bez użycia przemocy. W lipcu 1917 roku, pikieterki zostały aresztowane pod zarzutem zakłócania ruchu drogowego. Wiele kobiet, w tym Paul, zostało skazanych i uwięzionych w Occoquan Workhouse w Wirginii (późniejsza nazwa Lorton Correctional Complex) oraz w więzieniu w Waszyngtonie. W proteście przeciwko warunkom panującym w Occoquan, Paul rozpoczęła strajk głodowy, co spowodowało, że przeniesiono ją do oddziału psychiatrycznego, gdzie była na siłę karmiona surowymi jajkami przez specjalną rurkę, co wywoływało u niej wymioty i nudności. Kontrowersyjna „terapia” oraz nieprzerwane protesty, a także nagłośnienie sprawy przez media, wywarły presję na administrację Wilsona. W styczniu 1918 roku Wilson ogłosił, że przyznanie praw wyborczych kobietom jest kluczowe dla wysiłku wojennego, co przekonało Kongres do wprowadzenia zmian. W 1920 roku uchwalono dziewiętnastą poprawkę do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, zapewniającą kobietom prawo do głosowania.
Alice Paul była autorką Equal Rights Amendment (ERA), poprawki do konstytucji zaproponowanej w 1923 roku. ERA nie uzyskała poparcia w Senacie USA aż do 1972 roku, kiedy została przyjęta przez Senat i skierowana do głosowania w poszczególnych stanach. Wymagana była zgoda trzydziestu ośmiu stanów, aby poprawka mogła zostać przyjęta. Niewystarczająca liczba stanów – trzydzieści pięć – poparła projekt. Niemniej jednak, starania o przyjęcie ERA, przegłosowanej przez Senat w latach 70. XX wieku, wciąż postępowały powoli, podobnie jak wysiłki na rzecz wprowadzenia nowej poprawki o równości. Prawie połowa stanów wprowadziła jednak ERA do swoich konstytucji.
Lata późniejsze
W 1929 roku Alice Paul zamieszkała na czterdzieści lat w domu nabytym przez Alvę Belmont, który znajdował się na Wzgórzu Kapitolińskim w Waszyngtonie. Budynek ten był główną siedzibą NWP. Obecnie znany jest jako Sewall-Belmont House and Museum. Jest wpisany na listę zabytków, a w jego wnętrzu znajduje się muzeum, które symbolizuje ruch sufrażystek w Stanach Zjednoczonych oraz walkę o równe prawa.
Śmierć
Alice Paul zmarła 9 lipca 1977 roku w wieku dziewięćdziesięciu dwóch lat, w Quaker Greenleaf Extension Home w gminie Moorestown w New Jersey, w pobliżu swojego rodzinnego domu Paulsdale. Wcześniej, w 1974 roku, przeszła udar mózgu, po którym stała się osobą niepełnosprawną.
Spuścizna
Paul pozostawiła po sobie bogatą spuściznę związaną z prawami kobiet. Swarthmore College nadał jednemu ze swoich budynków jej imię. Montclair State University w New Jersey również nazwał jeden z budynków jej imieniem. Hilary Swank zagrała postać Alice Paul w filmie Niezłomne, który przedstawia jej walkę o przyjęcie dziewiętnastej poprawki. Dwa państwa umieściły jej wizerunek na znaczkach pocztowych: Wielka Brytania w 1981 roku oraz Stany Zjednoczone w 1995 roku, wydając serię znaczków „Wielcy Amerykanie” (przydzielono jej znaczek o nominale 78¢).
