Alice Miller (ur. 12 stycznia 1923 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 14 kwietnia 2010 w Saint-Rémy-de-Provence) była polsko-szwajcarską psycholożką, psychoterapeutką oraz filozofką o żydowskich korzeniach. Jest autorką wielu książek dotyczących psychologii dziecięcej.
Jednym z jej najważniejszych dzieł jest bestsellerowa książka Dramat udanego dziecka, która ukazała się w 1979 roku.
Życiorys
Alice Miller przyszła na świat 12 stycznia 1923 roku w Piotrkowie Trybunalskim jako Alicja Englard w rodzinie żydowskiej. Była najstarszą córką Gutty i Meylecha Englardów, miała także młodszą o pięć lat siostrę Irenę. W latach 1931–1933 rodzina przeniosła się do Berlina, gdzie Alicja, mając dziewięć lat, rozpoczęła naukę języka niemieckiego. Po dojściu do władzy narodowych socjalistów w 1933 roku, Englardowie wrócili do Piotrkowa Trybunalskiego. Jako młoda kobieta, Miller zdołała uciec z żydowskiego getta w swoim rodzinnym mieście. Później zdołała przemycić swoją matkę i siostrę z getta. W 1941 roku jej ojciec zginął w getcie. II wojnę światową spędziła w Warszawie, używając przybranego nazwiska Alicja Rostowska. W 1942 roku, w wieku 19 lat, rozpoczęła studia z zakresu historii literatury i filozofii na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie studiów brała udział w wykładach i ćwiczeniach prowadzonych przez Władysława Witwickiego, Władysława Tatarkiewicza, Józefa Chałasińskiego oraz Tadeusza Kotarbińskiego i jego byłą studentkę, a późniejszą żonę Dinę Sztejnbarg (pseudonim: Janina Kamińska).
W 1946 roku wyemigrowała do Szwajcarii, gdzie uzyskała stypendium na Uniwersytecie w Bazylei, zachowując przy tym swoje imię Alice Rostovska. W 1949 roku poślubiła szwajcarskiego socjologa Andreasa Millera, który również pochodził z Polski. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1973 roku, a para miała dwoje dzieci: syna Martina (ur. 1950) oraz córkę Julikę (ur. 1956).
W 1953 roku zdobyła doktorat z filozofii, psychologii oraz socjologii. W latach 1953–1960 studiowała psychoanalizę, którą następnie praktykowała w Zurychu od 1960 do 1980 roku.
W 1979 roku opublikowała książkę Dramat udanego dziecka, która przyczyniła się do wprowadzenia zakazu stosowania kar cielesnych wobec dzieci w wielu krajach.
W 1980 roku, po dwóch dekadach pracy jako psychoanalityk i trener analityków, Miller podjęła decyzję o zakończeniu praktyki psychoanalitycznej, aby skupić się na systematycznym badaniu dzieciństwa. Krytycznie oceniła zarówno prace Sigmunda Freuda, jak i Carla Gustava Junga. Jej pierwsze trzy książki powstały w wyniku badań, które podjęła w odpowiedzi na to, co dostrzegała jako główne słabości w dziedzinie psychoanalitycznej. Do momentu wydania czwartej książki, przestała wierzyć w realność psychoanalizy. W 1985 roku opuściła Szwajcarię, osiedlając się w Saint-Rémy-de-Provence w południowej Francji.
Alice Miller zmarła 14 kwietnia 2010 roku w wieku 87 lat w swoim domu w Saint-Rémy-de-Provence. Popełniła samobójstwo krótko po tym, jak zdiagnozowano u niej zaawansowanego raka trzustki.
Książki wydane po polsku
- Bunt ciała, przekład Anna Gierlińska, wyd. Media Rodzina 2006, ISBN 83-7278-142-7.
- Dramat udanego dziecka, przekład Natasza Szymańska po osobistej adjustacji autorki, wyd. Jacek Santorski & CO Warszawa 1995, ISBN 83-85386-61-0.
- Dramat udanego dziecka, przekład Natasza Szymańska, wyd. Media Rodzina 2007, ISBN 978-83-7278-236-6.
- Gdy runą mury milczenia (wcześniejszy tytuł: Mury milczenia), wyd. Media Rodzina 2006, ISBN 978-83-7278-143-7.
- Pamięć Wyzwolona, przekład Jadwiga Hockuba, wyd. Jacek Santorski & CO Warszawa 1995, ISBN 83-85386-59-9.
- Ścieżki życia, wyd. Media Rodzina 2000, ISBN 83-7278-008-0.
- Zniewolone dzieciństwo. Ukryte źródła tyranii, wyd. Media Rodzina 2000, ISBN 83-85594-83-3.
Przypisy
Linki zewnętrzne
