Alice Catherine Evans (29 stycznia 1881 – 5 września 1975) była amerykańską mikrobiolog, która prowadziła badania w Departamencie Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, koncentrując się na bakteriach występujących w mleku i serach. Udowodniła, że Brucella abortus (wcześniej znana jako Bacillus abortus) wywołuje brucelozę, znaną także jako gorączka falująca lub gorączka maltańska, zarówno u bydła, jak i ludzi.
Młodość i edukacja
Alice urodziła się na farmie w Sheffield, w hrabstwie Bradford, w stanie Pensylwania. Jej ojciec, William Howell, był rolnikiem i geodetą, a matka, Anne B. Evans, nauczycielką. Uczyła się w Susquehanna Collegiate Institute w Towandzie, gdzie grała w żeńskiej drużynie koszykarskiej, a następnie została nauczycielką. Po czterech latach nauki podjęła bezpłatne studia w Cornell University, które były oferowane dla wiejskich nauczycieli. Ukończyła studia licencjackie z bakteriologii w 1909 roku. Evans była pierwszą kobietą, która uzyskała stypendium do studiowania bakteriologii na University of Wisconsin-Madison, gdzie rok później obroniła tytuł magistra.
Praca i odkrycia
Przez trzy lata Evans pracowała jako bakteriolog w dziale nabiału Biura Hodowli Zwierząt w Departamencie Rolnictwa w Madison, Wisconsin. Jej zadaniem było poszukiwanie sposobów na poprawę smaku sera cheddar. W tym czasie była współautorką czterech artykułów naukowych dotyczących badań nad nabiałem. W 1913 roku przeniosła się do Waszyngtonu, gdzie rozpoczęła własne badania nad bakteriami, które rozmnażały się w krowich wymionach i dostawały się do mleka. Bruceloza była wówczas znana jako przyczyna zakaźnego poronienia u zdrowych krów i uważana za nieszkodliwą dla ludzi. Evans jako pierwsza wykazała, że choroba u bydła może prowadzić do brucelozy u ludzi, wówczas nazywanej gorączką falującą lub maltańską. Wnioski te przekazała do Amerykańskiego Stowarzyszenia Bakteriologów w 1917 roku, a swoją pracę opublikowała w Journal of Infectious Diseases w 1918 roku.
Evans ostrzegła, że surowe mleko powinno być poddawane pasteryzacji, aby chronić ludzi przed różnymi chorobami. Spotkała się jednak z sceptycyzmem, głównie dlatego, że była kobietą i nie miała stopnia doktora. W latach 20. jej tezy zostały potwierdzone przez innych naukowców, a Brucella została uznana za przyczynę brucelozy. Prace Evans przyczyniły się do szerokiej pasteryzacji mleka w latach 30., co znacząco zmniejszyło zachorowalność na brucelozę.
W 1918 roku Evans dołączyła do United States Public Health Service, gdzie pracowała w laboratorium higieny, badając choroby zakaźne, takie jak epidemiczne zapalenie opon mózgowych i grypa. W 1922 roku sama zaraziła się gorączką falującą, która była wówczas chorobą nieuleczalną i miała negatywny wpływ na jej zdrowie przez kolejne trzydzieści lat. Evans oficjalnie przeszła na emeryturę w 1945 roku, ale nadal angażowała się w działalność w dziedzinie bakteriologii, wygłaszając przemówienia dla kobiet na temat rozwoju kariery, szczególnie w nauce. Zmarła na udar mózgu 5 września 1975 roku w Aleksandrii, w stanie Wirginia.
W 1969 roku Evans przekazała zbiór swoich prac do National Library of Medicine, gdzie znajdują się również jej niepublikowane wspomnienia.
Nagrody i wyróżnienia
- W 1928 roku została pierwszą kobietą na stanowisku prezydenta Society of American Bacteriologists, obecnie American Society for Microbiology.
- Otrzymała honorowy dyplom w dziedzinie medycyny od Medical College of Pennsylvania w 1934 roku.
- Uhonorowana tytułem doktora honoris causa przez Wilson College w 1936 roku oraz University of Wisconsin–Madison w 1948 roku.
- Była honorową przewodniczącą Inter-amerykańskiego Komitetu na rzecz Zwalczania Brucelozy w latach 1945-57.
- Otrzymała tytuł honorowej członkini American Society for Microbiology w 1975 roku.
- W 1993 roku znalazła się na amerykańskiej liście National Women’s Hall of Fame.
