Ali Laridżani (ur. 1958 w An-Nadżafie) to irański polityk o konserwatywnych poglądach, który pełnił funkcję przewodniczącego Islamskiego Zgromadzenia Konsultatywnego w latach 2008-2020.
Życiorys
Ali Laridżani jest jednym z pięciu synów ajatollaha Mirzy Haszema Amoliego, który był bliskim współpracownikiem Alego Chameneiego. Urodził się w An-Nadżafie w Iraku, gdzie jego ojciec emigrował w obawie przed prześladowaniami ze strony szacha Mohammada Rezy Pahlawiego. W 1961 rodzina Laridżanich powróciła do Iranu. Ali Laridżani ukończył studia z zakresu matematyki i informatyki na Uniwersytecie Technologicznym w Teheranie, a następnie uzyskał doktorat w dziedzinie filozofii.
Nie uczestniczył w rewolucji islamskiej w 1979 roku, jednak zaciągnął się do Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej, gdzie awansował na jednego z najwyższych dowódców. Po odejściu ze służby w latach 80. pełnił różnorodne funkcje ministerialne. W 1992 roku objął stanowisko ministra kultury i islamskiego przewodnictwa, zastępując Mohammada Chatamiego, który był postrzegany jako zbyt liberalny przez prezydenta Alego Akbar Haszemiego Rafsandżaniego. W czasie dwóch lat jego kadencji w ministerstwie wprowadził zaostrzenie cenzury. Następnie został dyrektorem państwowego koncernu medialnego IRIB, gdzie do 2004 roku prowadził kampanię propagandową przeciwko reformom wprowadzanym przez prezydenta Mohammada Chatamiego. Później wykładał filozofię na Uniwersytecie Teherańskim.
W 2005 roku bezskutecznie ubiegał się o fotel prezydenta Iranu.
Laridżani był głównym irańskim negocjatorem w sprawach dotyczących programu nuklearnego Teheranu. Stanowisko to objął po wyborze Mahmuda Ahmadineżada na prezydenta Iranu w 2005 roku, zastępując Hasana Rouhaniego. Zrezygnował z tej roli w październiku 2007 roku z powodu różnic zdań z prezydentem. Równocześnie pełnił funkcję sekretarza Najwyższej Rady Bezpieczeństwa Narodowego, a później dołączył do Rady Korzyści.
W 2008 roku odniósł sukces w wyborach parlamentarnych, po czym został wybrany na przewodniczącego Islamskiego Zgromadzenia Konsultatywnego. Chociaż należy do konserwatystów, wielokrotnie krytykował Mahmuda Ahmadineżada.
Rodzina
Ali Laridżani jest żonaty z córką ajatollaha Mortezy Motahhariego.
Przypisy
Bibliografia
M. Axworthy: Revolutionary Iran. A History of the Islamic Republic. London: Penguin Books, 2014. ISBN 978-0-14-104623-5.
T. Coville: Najnowsza historia Iranu. Republika islamska. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2009. ISBN 978-83-61203-40-7.
