Ali Habib Mahmud (arab. علي حبيب محمود; urodziny 1 stycznia 1939 w Tartusie, zmarł 20 marca 2020) był syryjskim wojskowym, który pełnił funkcję ministra obrony Syrii w latach 2009–2011.
Życiorys
Pochodził z Tartusu i należał do alawickiej rodziny z klanu Matawira. W 1962 roku zakończył naukę w Akademii Wojskowej w Hims. Uczestniczył w wojnie Jom Kipur oraz w wojnie domowej w Libanie. W 1986 roku awansował na stopień generalski i dowodził syryjskim kontyngentem podczas I wojny w Zatoce Perskiej.
W 1994 roku, na polecenie Hafiza al-Asada, został dowódcą Sił Specjalnych, które były jedną z elitarnych jednostek odpowiedzialnych za ochronę rządzącego reżimu w Syrii. W 1998 roku Ali Habib Mahmud uzyskał stopień generała majora. Cztery lata później objął stanowisko zastępcy szefa sztabu generalnego armii syryjskiej, a w 2004 roku zastąpił gen. Hasana Turkumaniego na stanowisku szefa sztabu generalnego.
W 2009 roku objął pozycję dowódcy naczelnego syryjskich sił zbrojnych oraz ministra obrony Syrii, będąc jednocześnie członkiem partii Baas. W sierpniu 2011 roku, w trakcie wojny domowej, prezydent Baszszar al-Asad zdymisjonował go, a na jego miejsce powołał gen. Dawuda Radżihę, oficjalnie z uwagi na zły stan zdrowia Mahmuda. Zgodnie z doniesieniami zachodnich źródeł dyplomatycznych, rzeczywistym powodem zmiany była niechęć Ali Habiba Mahmuda do udziału w operacji odbicia Hamy z rąk zbrojnej opozycji.
W wrześniu 2013 roku syryjska opozycja ogłosiła, że Ali Habib Mahmud opuścił areszt domowy w Latakii i zbiegł z Syrii. Nie miał jednak zamiaru dołączyć do Wolnej Armii Syrii ani żadnej innej organizacji walczącej z al-Asadem.
Był żonaty i miał czworo dzieci.
Przypisy
