Alhred z Nortumbrii
Alhred z Nortumbrii, znany również jako Alchred, Alcred lub Aluchred, był władcą anglosaskiego królestwa Nortumbrii w latach 765-774.
Pochodzenie
Zachowana genealogia króla Alhreda wskazuje, że pochodził od założyciela dynastii nortumbryjskiej, Idy, przez jego syna Eadrica. W 762 roku ożenił się z Osgifą, córką króla Oswulfa. Z tego małżeństwa miał przynajmniej dwoje dzieci: Osredę i Alkmunda. Małżeństwo to nie tylko zwiększyło szanse Alhreda na objęcie tronu, ale mogło również być rezultatem sojuszu z rodem pochodzącym od Etelfryda, mającego na celu wspólne działania przeciwko Leodwaldingom, którzy rywalizowali o władzę w Nortumbrii.
Panowanie
W 765 roku, po obaleniu dotychczasowego króla Etelwalda Molla przez sojusz szlachty i duchowieństwa Nortumbrii, Alhred okazał się idealnym kandydatem na tron, zarówno z uwagi na swoje pochodzenie, jak i małżeństwo. Został koronowany jeszcze w tym samym roku.
Niewiele wiadomo o jego rządach z zachowanych źródeł pisanych. Wiadomo jednak, że był aktywnie zaangażowany w życie kościoła nortumbryjskiego oraz w misje na kontynencie. Zwołał zgromadzenie religijne, które wysłało św. Willehada z misją do Bremy, co przyczyniło się do powstania arcybiskupstwa w tym mieście. Zachował się także list, który Alhred i Osgifa wysłali do Lulla, biskupa Mongucji, w którym prosili o modlitwę i wymieniali zaufanych krewnych oraz przyjaciół, którzy mogli przekazywać korespondencję. W liście zwracali się także o pomoc w pokojowej misji dyplomatycznej do Karola Wielkiego, króla Franków.
Nie jest jasne, co spowodowało obalenie Alhreda w 774 roku. Król został wygnany, a Symeon z Durham w swojej kronice Historia Regum Anglorum odnotował, że Alhred udał się na dwór Cinioda, króla Piktów.
Następcą Alhreda został Etelred, syn Etelwalda Molla.
Przypisy
Bibliografia
- Prosopography of Anglo-Saxon England: Alhred
- Joanna Story: Charlemagne: empire and society. Manchester University Press, 2005, s. 199. ISBN 0-7190-7089-9.
- Symeon z Durham: The historical works of Simeon of Durham, tłumaczenie z wprowadzeniem i notatkami J. Stevenson. Oxford University, 1855. Brak numerów stron w książce
- Barbara B. Yorke, Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, ISBN 978-83-01-16169-9. Brak numerów stron w książce
- Anglo-Saxon Chronicle dostępna w bibliotece cyfrowej
