Alhambra

Alhambra

Alhambra (arab. ‏الحمراء‎ al hamra, co oznacza „czerwona”) to warowny kompleks pałacowy położony w Granadzie, w regionie Andaluzji w Hiszpanii. Jego budowa miała miejsce w latach 1232–1273, a kolejne prace rozbudowujące trwały aż do XIV wieku. Rozbudowa obiektu miała miejsce za rządów emirów z dynastii NasrydówJusufa I i Muhammada V. Alhambra pełniła rolę twierdzy mauretańskich kalifów.

W 1984 roku Twierdza Alhambra została umieszczona na liście światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

Historia

Pałac został wzniesiony w XIII wieku na miejscu fortecy Alcazába, która pochodzi z IX wieku, po przybyciu uchodźców z Kordoby, podbitej przez wojska katolickie.

Alhambra była ostatnim bastionem Arabów w Hiszpanii. Do 1492 roku, kiedy to obiekt został zdobyty, stanowiła siedzibę emirów Grenady. Przez długi okres funkcjonowała jako więzienie, a w XIX wieku została odbudowana, zachowując swój pierwotny styl.

15 września 1890 roku w Alhambrze miał miejsce trzeci, a zarazem największy pożar w historii pałacu. Ogień zniszczył takie pomieszczenia jak Torre de Comares, Sala de la Barca oraz galerię blisko Patio de los Leones. Dzięki zaangażowaniu lokalnego malarza Manuela Gómeza-Moreno González, pałac udało się odbudować.

Architektura

Obiekt ten jest cennym przykładem arabskiego budownictwa w Europie. Składa się z pałacu z wieloma dziedzińcami i bogato zdobionymi salami, Alcazaby, a także Generalife – letniej rezydencji z ogrodami oraz ogrodów rozciągających się na całym wzgórzu. Wewnątrz znajduje się Patio de los Leones (podwórze lwów) z wodotryskiem opartym na 12 lwach; do tego dziedzińca przylegają cztery sale, z których jedna, Sala de las Dos Hermanas (sala dwóch sióstr), nazwana została tak z powodu dwóch identycznych marmurowych płyt w podłodze. Dziedzińce otoczone są cienistymi kolumnami, licznymi chłodnymi zakątkami oraz ogródkami z płynącą wodą, a na zewnątrz znajdują się balkony, z których roztaczają się piękne widoki. Ornamenty zdobiące ściany przedstawiają wersety Kornu.

Proporcje elementów kompleksu opierają się na matematycznej zależności, w której podstawą wszystkich elementów (budynków, elewacji) jest kwadrat, a następnie tworzone są prostokąty, których podstawa równa jest bokowi kwadratu, a wysokość równa przekątnej poprzedniej figury. Wysokości kolejnych figur tworzą następujący ciąg:

a, a√2, a√3, a√4, a√5, …
{\displaystyle a,a{\sqrt {2}},a{\sqrt {3}},a{\sqrt {4}},a{\sqrt {5}}\ldots }

Zobacz też

  • Maurowie
  • Historia Hiszpanii

Galeria

Przypisy

Linki zewnętrzne

Stanisław Błaszczyna, Alhambra – królewski sen o raju

Agata Łysakowska-Trzos, Alhambra – bastion Maurów, raj królów, dziedzictwo ludzkości

Przeczytaj u przyjaciół: