Algirdas Šocikas

Algirdas Šocikas (ur. 14 maja 1928 w miejscowości Žalias Ostempas w rejonie koszedarskim, zm. 21 listopada 2012 w Kownie) był litewskim bokserem, który reprezentował ZSRR i dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Europy.

Šocikas rywalizował w wadze ciężkiej (powyżej 81 kg). Na igrzyskach olimpijskich w 1952 roku w Helsinkach pokonał Antoniego Gościańskiego, jednak w ćwierćfinale uległ Andriesowi Niemanowi z ZPA.

W 1953 roku zdobył złoty medal na mistrzostwach Europy w Warszawie, gdzie w finale pokonał Bogdana Węgrzyniaka. Sukces ten powtórzył na mistrzostwach Europy w 1955 roku w Berlinie Zachodnim.

Šocikas był również mistrzem ZSRR w wadze ciężkiej w latach 1950, 1951, 1952, 1953, 1954 oraz 1956, a w 1949 roku zdobył tytuł wicemistrza.

Reprezentował klub Žalgiris Kowno. Na krajowej arenie rywalizował początkowo z legendarnym mistrzem lat 40. Nikołajem Korolewem, a później z Lwem Muchinem. Po zakończeniu kariery przeszedł na stanowisko trenera, a wśród jego uczniów znajdowali się m.in. Ričardas Tamulis, Jonas Čepulis oraz Juozas Juocevičius.

Algirdas Šocikas został pochowany na cmentarzu Pietraszuńskim w Kownie.

Przypisy

Bibliografia

Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989, s. 235. ISBN 83-217-2680-1.
Jan Skotnicki: Mistrzowskie pasy. Kask, 2000. Brak numerów stron w książce.