Algebra ogólna

Algebra ogólna

Algebra ogólna, znana również jako algebra uniwersalna lub abstrakcyjna, to struktura, która przyjmuje postać:

(A, f1, …, fm, a1, …, an),

gdzie:

  • A – to zbiór,
  • a1, …, am ∈ A – to wyróżnione elementy,
  • fi: Aki → A – to funkcje interpretowane jako ki-argumentowe działania w A.

Przykładami algebr są:

  • grupa addytywna (G, +, 0),
  • grupa multiplikatywna (G, ⋅, 1),
  • pierścień (R, +, ⋅, 0).

Algebra ogólna jest obiektem badań w ramach algebry uniwersalnej. Szczególnie ważną klasę algebr stanowią algebry, które można zdefiniować równo.

Definicja

Algebrą (lub algebrą ogólną) nazywamy skończony ciąg postaci:

(A, f1, f2, …, fm, a1, a2, …, an),

gdzie:

  • A jest niepustym zbiorem zwanym nośnikiem (lub uniwersum algebry),
  • a1, a2, …, an są pewnymi elementami zbioru A (nazywanymi elementami wyróżnionymi),
  • f1, f2, …, fm są działaniami określonymi w zbiorze A, przy czym fi jest działaniem ki-argumentowym, co oznacza, że jest funkcją postaci fi: Aki → A, oraz ki > 0.

Zwykle wymaga się, aby elementy wyróżnione i działania spełniały pewne właściwości.

Algebry podobne

Dwie algebry:

(A, f1, f2, …, fm, a1, a2, …, an)

i

(B, g1, g2, …, gr, b1, b2, …, bs)

nazywamy algebrami podobnymi (lub algebrami tego samego typu), jeśli:

  • m = r,
  • n = s,
  • dla każdego i ∈ {1, 2, …, m} działania fi oraz gi mają tę samą liczbę argumentów, tj. fi: Aki → A oraz gi: Bki → B.

Działania zgodne z relacją równoważności

Niech ∼ będzie relacją równoważności w zbiorze A. Ki-argumentowe działanie f w A nazywa się zgodnym z relacją ∼, jeśli dla dowolnych x1, …, xk, y1, …, yk ∈ A:

x1 ∼ y1 ∧ … ∧ xk ∼ yk ⇒ f(x1, …, xk) ∼ f(y1, …, yk).

W szczególności, jeśli f jest działaniem jednoargumentowym, to dla wszystkich x1, y1 ∈ A:

x1 ∼ y1 ⇒ f(x1) ∼ f(y1;

a gdy f = ∘ jest działaniem dwuargumentowym, to:

x1 ∼ y1 ∧ x2 ∼ y2 ⇒ x1 ∘ x2 ∼ y1 ∘ y2.

Innymi słowy, działanie f w zbiorze A jest zgodne z relacją ∼, jeśli dla równoważnych argumentów daje równoważne wyniki.

Kongruencje

Relację równoważności ∼ w algebrze (A, f1, …, fm, a1, …, an) nazywamy kongruencją, jeśli dla każdego 1 ≤ i ≤ m działanie fi jest zgodne z relacją ∼.

Algebra ilorazowa

Posiadając kongruencję ∼ na algebrze (A, f1, …, fm, a1, …, an), można skonstruować algebrę podobną do A. Zbiór ilorazowy A/∼ jest zbiorem klas abstrakcji elementów aj względem relacji ∼, tzn. bj := [aj].

Działania g1, …, gm są zdefiniowane wzorami:

gi([x1], …, [xki]) := [fi(x1, …, xki)].

Aby działania gi były dobrze zdefiniowane, muszą być niezależne od wyboru reprezentantów x1, …, xki.

Homomorfizm algebr

Homomorfizmem algebr podobnych (A, f1, …, fm, a1, …, an) i (B, g1, …, gm, b1, …, bn) nazywamy funkcję h: A → B taką, że:

h(fi(x1, …, xki)) = gi(h(x1), …, h(xki)) dla i = 1, …, m.

W szczególności, jeśli fi = ∘, a gi = ⋅, to:

h(x1 ∘ x2) = h(x1) ⋅ h(x2).

Alternatywne definicje algebry

W algebrze uniwersalnej stosuje się bardziej abstrakcyjną definicję algebry. Niech D = ⋃i=0nDi będzie rozłączną sumą zbiorów. Elementy zbioru D nazywamy symbolami i interpretujemy jako symbole działań. Algebrą nazwiemy zbiór A wraz z przyporządkowaniem każdemu symbolowi dk ∈ Dk k-argumentowego działania ϕk: Ak → A.

Bardzo często wygodnie jest utożsamiać symbole dk z działaniami ϕk.

Algebrę można zdefiniować jeszcze inaczej. Parę (F, μ), gdzie F jest zbiorem, a μ: F → N nazywa się typem algebry. Parę (A, FA) nazywa się algebrą typu F, jeśli zbiory FA i F są równoliczne, a każdemu f ∈ F odpowiada fA ∈ FA taki, że fA: Aμ(f) → A.

Przykłady

Półgrupa

Algebrę (G, ∘) nazywamy półgrupą, jeśli działanie ∘ jest łączne, tzn. dla każdej a, b, c ∈ G:

(a ∘ b) ∘ c = a ∘ (b ∘ c).

Grupa

Algebrę (G, ∘, e) nazywamy grupą, jeśli jest półgrupą oraz dodatkowo:

  • Dla każdego a ∈ G zachodzi: a ∘ e = a,
  • Dla każdego a ∈ G istnieje b ∈ G takie, że a ∘ b = e.

Element e nazywa się elementem neutralnym działania ∘, a b elementem odwrotnym do a lub elementem przeciwnym do a.

Grupa abelowa

Grupę (G, ∘, e), w której działanie jest przemienne, tzn. dla każdej a, b ∈ G zachodzi: a ∘ b = b ∘ a, nazywamy grupą przemienną lub abelową.

Grupa addytywna i multiplikatywna

Grupę, w której działanie interpretuje się jako dodawanie, oznaczamy (G, +, 0) i nazywamy grupą addytywną, natomiast grupę, w której działanie interpretuje się jako mnożenie, oznaczamy (G, ⋅, 1) i nazywamy grupą multiplikatywną.

Pierścień (łączny)

Algebrę (R, +, ⋅, 0) nazywamy pierścieniem (łącznym), jeśli (R, +, 0) jest grupą przemienną, (R, ⋅) jest półgrupą, a ponadto mnożenie jest rozdzielne względem dodawania.

Zobacz też

algebra nad ciałem

Przypisy

Bibliografia

Wojciech Guzicki, Piotr Zakrzewski: Wykłady ze wstępu do matematyki. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012.

Linki zewnętrzne

General algebra (ang.), Encyclopedia of Mathematics, [dostęp 2023-10-10].

Przeczytaj u przyjaciół: