Alfried Krupp von Bohlen und Halbach

Alfried Felix Alwyn Krupp von Bohlen und Halbach (urodzony 13 sierpnia 1907 w Essen, zmarły 30 lipca 1967 tamże) był niemieckim przedsiębiorcą oraz przemysłowcem, który pełnił funkcję dyrektora generalnego Friedrich Krupp AG w latach 1943–1945 oraz 1953–1967. Był członkiem znanej rodziny przemysłowców Krupp.

W 1948 roku został skazany w tzw. procesie Kruppa przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze.

Życiorys

Urodził się jako najstarszy z ośmiorga dzieci w rodzinie przemysłowca Gustava von Bohlen und Halbacha oraz jego żony Berthy Krupp (1886–1957). Od najmłodszych lat przygotowywano go do objęcia roli następcy ojca i kierowania rodzinnym biznesem.

Uczęszczał do gimnazjum realnego w Essen-Bredeney. W latach 1928–1934 studiował inżynierię, najpierw w Monachium, potem w Berlinie, a następnie na Uniwersytecie Technicznym w Akwizgranie, gdzie uzyskał tytuł inżyniera. Po ukończeniu studiów odbył staż w filii Dresdner Bank w Berlinie.

Alfried wziął udział w letnich igrzyskach olimpijskich w Berlinie, zdobywając brązowy medal w klasie żeglarskiej 8 metrów.

W 1935 roku rozpoczął pracę w rodzinnej firmie Friedrich Krupp AG. Początkowo pracował w centrali w Essen, a w 1936 roku został zastępcą dyrektora, a w 1938 objął stanowisko kierownika działu surowców i uzbrojenia.

Uzyskał tytuł Wehrwirtschaftsführera, a na polecenie Adolfa Hitlera 1 grudnia 1938 roku przystąpił do NSDAP. Był także członkiem Rady Uzbrojenia przy ministrze Rzeszy ds. Uzbrojenia i Produkcji Wojennej. W 2022 roku fundacja Krupp Stiftung rozpoczęła niezależny projekt badawczy dotyczący postawy Alfrieda Kruppa wobec narodowego socjalizmu oraz jego relacji z władzami III Rzeszy.

W 1941 roku został powołany do zarządu. W marcu 1943 roku objął stanowisko prezesa zarządu, zastępując swojego ojca Gustava. W tym samym roku, w podzięce za wsparcie, Hitler wydał dekret znany jako Lex Krupp, który utrzymał firmę jako własność rodzinną oraz przekształcił spółkę akcyjną w spółkę osobową, przyznając wszystkie udziały Alfriedowi Kruppowi.

1 kwietnia 1945 roku został aresztowany przez wojska amerykańskie w posiadłości Villa Hügel i przeniesiony do obozu internowania w Staumühle, gdzie był przesłuchiwany do czasu rozpoczęcia procesu. Jego majątek został skonfiskowany. Początkowo to jego ojciec, Gustav, miał być głównym oskarżonym w procesie przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, jednak z powodu złego stanu zdrowia po udarze uznano go za niezdolnego do stawienia czoła sądowi. W rezultacie Alfried Krupp oraz jedenastu pracowników Friedrich Krupp AG zostali oskarżeni w osobnym procesie, znanym jako proces Kruppa, który rozpoczął się w 1947 roku.

W 1948 roku skazano go na dwanaście lat więzienia oraz konfiskatę całego majątku za wykorzystywanie ludności cywilnej i jeńców wojennych do pracy niewolniczej oraz współudział w grabieży majątków na terenach okupowanych. Oskarżono go również o planowanie wojny napastniczej, jednak w tym zakresie został uniewinniony.

31 stycznia 1951 roku Krupp został ułaskawiony przez amerykańskiego Wysokiego Komisarza ds. Niemiec Johna Jaya McCloya i przedterminowo zwolniony z więzienia w Landsbergu.

W 1953 roku podpisano tzw. traktat z Mehlem pomiędzy Alfriedem Kruppem von Bohlen und Halbach a rządami USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Zgodnie z tym porozumieniem, jego majątek został mu zwrócony, a jednym z głównych warunków było wydzielenie przedsiębiorstw górniczo-hutniczych z portfolio firmy i ich sprzedaż do 1959 roku. Krupp powrócił do zarządzania rodzinną firmą, a w listopadzie 1953 roku mianował Bertholda Beitza swoim głównym pełnomocnikiem. W 1958 roku Friedrich Krupp AG przez krótki czas stała się firmą o najwyższych rocznych przychodach w Niemczech.

W 1967 roku założył fundację Alfried Krupp von Bohlen und Halbach-Stiftung, która po zrzeczeniu się spadku przez jego syna Arndta zarządzała całym majątkiem rodzinnym przedsiębiorstwa.

Krupp von Bohlen und Halbach zmarł krótko przed swoimi sześćdziesiątymi urodzinami w wyniku raka płuc. Został pochowany na cmentarzu w dzielnicy Essen – Bredeney.

Życie prywatne

W 1937 roku Alfried Krupp von Bohlen und Halbach poślubił Annelise Bahr (1909–1998), córkę hamburskiego kupca. Mieli jednego syna – Arndta. Ich małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1941 roku z powodu presji ze strony rodziny Krupp.

W 1952 roku ożenił się z Verą Hossenfeldt (1909–1967), jednak to małżeństwo również zakończyło się rozwodem w 1957 roku.

Przypisy

Bibliografia

P. Batty, The House of Krupp, 1968
Lothar Gall, Krupp im 20. Jahrhundert. die Geschichte des Unternehmens vom Ersten Weltkrieg bis zur Gründung der Stiftung. Wydawnictwo Siedler, 2002.
W. L. Manchester, The Arms of Krupp, 1968
Alan Palmer, Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 230