Alfredo Alves Reinado
Alfredo Alves Reinado (ur. 1967, zm. 11 lutego 2008) był timorskim wojskowym, majorem, byłym szefem policji oraz przywódcą wschodniotimorskich rebeliantów. Zyskał rozgłos jako lider puczu wojskowego z 11 lutego 2008 roku.
Bunt żołnierzy w 2006 roku
W marcu 2006 roku miała miejsce rewolta żołnierzy, którzy domagali się podwyżek wynagrodzeń. W buncie uczestniczyło około 600 żołnierzy, podczas gdy armia Timorska liczyła wówczas 1400 żołnierzy. Oprócz zwiększenia płac, buntownicy sprzeciwiali się także korupcji oraz nepotyzmowi w kadrze oficerskiej. Na czoło protestu wysunął się Alfredo Reinado. Kryzys zakończył się dyscyplinarnym zwolnieniem 594 żołnierzy. Kolejne wystąpienia miały miejsce na przełomie kwietnia i maja, w wyniku których zginęło szacunkowo 37 osób, a ponad 150 tysięcy ludzi musiało opuścić swoje domy. W kraju interweniowały siły z Australii, Nowej Zelandii, Portugalii oraz Malezji. 16 czerwca 2006 roku ludzie Reinado złożyli broń i amunicję, żądając jednocześnie ustąpienia dotychczasowego premiera Mariego Alkatiriego, który podał się do dymisji 26 czerwca. Decyzja ta była wynikiem apelu ówczesnego prezydenta Xanana Gusmão. Major Reinado zapewnił wówczas o pełnej współpracy z siłami pokojowymi oraz ONZ w celu zbadania przyczyn konfliktu. W październiku 2006 roku spotkał się z emerytowanym ordynariuszem Dili, laureatem pokojowej nagrody Nobla, biskupem Carlos Ximenesem Belo, oraz byłym premierem Marí Alkatirim.
Protesty w 2007 roku
W marcu 2007 roku na ulice Dili wyszły tysiące zwolenników Reinado, protestując przeciwko próbom jego aresztowania przez australijskie siły stabilizacyjne oraz domagając się wycofania nakazu aresztowania wydanego przez prezydenta Xanana Gusmão.
Pucz z 11 lutego 2008 roku
Alfredo Reinado był liderem nieudanego puczu, który miał miejsce 11 lutego 2008 roku. Około godziny 6 rano, w towarzystwie swoich współpracowników, którzy przybyli dwoma samochodami, ostrzelał dom byłego przyjaciela, laureata pokojowej nagrody Nobla, prezydenta José Ramosa-Horty, na przedmieściach Dili. Prezydent doznał ran w brzuch oraz klatkę piersiową. Reinado zginął w wyniku wymiany ognia z ochroniarzami Ramosa-Horty, w której zginął również jeden z jego ludzi oraz jeden z członków ochrony prezydenta. O jego śmierci poinformował szef MSZ Timoru Wschodniego, Zacarias da Costa. Tego samego dnia ostrzelano także konwój, w którym podróżował premier kraju, Xanana Gusmão.
Życie osobiste
Żona Reinado pracowała w ambasadzie USA w Timorze Wschodnim, gdzie nadzorowała działania Korpusu Pokoju.
Bibliografia
- Artykuł Johna Aglionby pt. ”Prezydent Timoru Wschodniego postrzelony w domu” na stronie Financial Times, (11.02.2008). ft.onet.pl [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-13)].
- Artykuł Sebastiana Maćkowskiego pt. ”Timor Wschodni: Rebelianci chcą ustąpienia premiera” na stronie lewica.pl (2006-06-01 15:24:47)
- Informacja pt. ”Timor: Protest przeciw akcji militarnej” w internetowym portalu informacyjnym fakt.interia.pl (Poniedziałek, 5 marca 2007 16:57; INTERIA.PL/Reuters)
- Informacja pt. ”Timor Wsch.: bp Belo wzywa do pojednania” na stronie opoka.org.pl (27.10.2006; Radio Vaticana 2006)
- Informacja pt. ”W Timorze Wschodnim rozpoczął się proces rozbrajania zbuntowanych oddziałów wojskowych. W wywołanej przez nich ostatnio zamieszkach zginęło 30 osób. W kraju panuje chaos.” na stronie Telewizji Interaktywnej iTVP (Ostatnia aktualizacja: 2006-07-15 16:59:05)
- Informacja pt. ”Timor Wschodni: Starcia w Dili, przybycie wojsk australijskich” na stronie polskie.jutro.com (25.05.2006)
- Artykuł Szymona Martysa pt. ”Timor Wschodni: Koniec rebelii” na stronie lewic.home.pl (2006-06-17 10:30:05)
- Informacja pt. ”Timor Wschodni – Trudna sytuacja” na stronie sdb.org (ANS – Dili: 1 marca 2007)
