Alfredo Pacini
Alfredo Pacini (urodzony 10 lutego 1888 w Capannori, w archidiecezji Lucca; zmarły 23 grudnia 1967 w Rzymie) był włoskim duchownym katolickim, dyplomatą watykańskim oraz kardynałem.
Życiorys
Studiował w seminarium duchownym w Lucca, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie 25 lipca 1913 roku. W archidiecezji Lucca pełnił funkcję duszpasterza oraz uczył w lokalnym seminarium, z wyjątkiem okresu, gdy był kapelanem podczas I wojny światowej. W 1924 roku otrzymał tytuł honorowego szambelana papieskiego, a w 1935 roku został prałatem domowym.
Od 1924 roku był związany z dyplomacją Watykanu, gdzie pełnił funkcję sekretarza oraz audytora w nuncjaturze w Jugosławii w latach 1924–1933, a następnie audytora w nuncjaturze w Polsce w latach 1935–1944 oraz radcy w nuncjaturze we Francji w latach 1944–1946. W kwietniu 1946 roku został mianowany arcybiskupem tytularnym Germia (sakrę biskupią otrzymał 11 czerwca tego samego roku w Paryżu z rąk Angelo Giuseppe Roncalliego, nuncjusza we Francji) oraz nuncjuszem na Haiti i w Santo Domingo.
W latach 1949–1960 pełnił funkcję nuncjusza w Urugwaju, a następnie w Szwajcarii. Brał także udział w obradach Soboru Watykańskiego II w latach 1962–1965. 26 czerwca 1967 roku papież Paweł VI nadał mu godność kardynalską, przydzielając mu tytuł prezbitera SS. Angeli Custodi a Citta Giardino.
