Alfredo Keil (urodzony 3 lipca 1850 w Lizbonie, zmarły 4 października 1907 w Hamburgu) był portugalskim kompozytorem, malarzem oraz poetą niemieckiego pochodzenia, znanym jako twórca portugalskiej opery narodowej oraz hymnu państwowego Portugalii.
Życiorys
Keil pochodził z rodziny mającej korzenie w Niemczech. Już w młodości wykazywał talent muzyczny, plastyczny, poetycki oraz lingwistyczny. Początkowe lekcje muzyki pobierał w Lizbonie od takich nauczycieli jak António José Soares, Óscar de la Cinna oraz Ernesto Vieira. W 1868 roku przeniósł się do Norymbergi, aby studiować malarstwo oraz kompozycję. Po powrocie do Portugalii w 1870 roku skoncentrował się na sztuce plastycznej, zdobywając uznanie jako malarz poprzez udział w licznych wystawach i zdobywanie nagród.
Przez pewien czas nie poświęcał wiele uwagi muzyce, tworząc jedynie niewielkie utwory fortepianowe oraz pieśni o charakterze salonowym. Dopiero sukces jego pierwszej jednoaktowej opery komicznej Susana (1883) obudził w nim pasję do komponowania, która towarzyszyła mu przez następne 20 lat.
W międzyczasie kontynuował malarstwo oraz twórczość poetycką, a także interesował się archeologią i podróżowaniem. Dodatkowo, był kolekcjonerem historycznych instrumentów muzycznych, gromadząc cenną kolekcję liczącą około 400 eksponatów, która obecnie znajduje się w Museu da Música w Lizbonie.
Twórczość
Keil dążył do stworzenia unikalnego idiomu portugalskiej muzyki artystycznej, co szczególnie widać w jego operach, które prezentują wysoki poziom warsztatowy, mimo że korzystał z popularnych technik kompozytorskich. Po premierze swojej najbardziej dojrzałej opery komicznej Serrana (1899), która jako pierwsza została wydana z librettem w języku portugalskim (choć w partyturze znajduje się także tekst przetłumaczony na włoski), Keil zyskał status twórcy portugalskiej opery narodowej.
Jego patriotyzm i nacjonalizm manifestują się w takich kompozycjach jak kantata Patria (1884), Marcha de Gualdim Pais (1895), pieśni z okazji 500. rocznicy urodzin Henryka Żeglarza (1894), a przede wszystkim w hymnie Portuguesa (1890) do słów Henrique Lopesa de Mendonçy. Hymn ten, który już w 1891 roku był powszechnie śpiewany, stał się hymnem narodowym Portugalii po ustanowieniu nowej republiki w 1911 roku.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu św. Jakuba (1889, Portugalia)
- Krzyż Komandorski Orderu św. Jakuba (Portugalia)
- Krzyż Oficerski Orderu św. Jakuba (1888, Portugalia)
- Krzyż Kawalerski Orderu Chrystusa (Portugalia)
- Krzyż Orderu Karola III (1886, Hiszpania)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)
- Krzyż Komandorski II Klasy Orderu Wazów (Szwecja)
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Kawalerski Orderu Palm Akademickich (Francja)
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Maciej Negrey: Keil Alfredo. W: Encyklopedia muzyczna PWM, red. Elżbieta Dziębowska, Wyd. I, T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997. ISBN 83-224-3303-4. OCLC 164821167. (pol.).
Dennis Libby: Keil, Alfredo. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. K. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
Linki zewnętrzne
Alfredo Keil w bazie AllMusic (ang.)
