Alfredo Fiorini (urodzony 5 września 1954 w Terracinie, zmarł 24 sierpnia 1992) – był włoskim kombonianinem oraz Szlachetnym Sługą Bożym Kościoła katolickiego.
Życiorys
Alfredo był najstarszym z czworga dzieci Tildy z d. Bracconi i Elio Fioriniego. Pochodził z rodziny o silnych tradycjach religijnych. Już w młodości brał udział w grupie młodzieżowej Akcji Katolickiej, której przewodniczył jego ojciec. Ukończył studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie w Sienie, osiągając ten cel 23 lipca 1980 roku.
W trakcie studiów poznał braci kombonianów, którzy przedstawili mu swoje misyjne działania w Afryce. Zdecydował się na rozpoczęcie nauki w seminarium duchownym we Florencji, gdzie 17 maja 1986 roku złożył śluby czystości. Po dziesięciu miesiącach nauki języka angielskiego w Anglii, został wysłany do seminarium duchownego w Ugandzie. Po powrocie do Włoch uczestniczył w licznych szkoleniach dotyczących AIDS oraz chorób tropikalnych. Na koniec 1989 roku jego przełożeni skierowali go do Mozambiku, gdzie pracował nad tworzeniem lokalnych struktur pomocy medycznej oraz wspierał chorych i rannych w wyniku trwającej wojny domowej między grupami Renamo i Frelimo.
24 sierpnia 1992 roku, gdy jechał do szpitala w Aula, wpadł w zasadzkę w wiosce i został zabity przez partyzantów, którzy otworzyli ogień z karabinu maszynowego. Jego ciało zostało pochowane w kościele św. Dominika Savio. W 1999 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.
Bibliografia
- Fratel Alfredo Fiorini. santiebeati. [dostęp 2012-03-22]. (wł.).
- „Marzenia brata Alfredo”. o. Paweł Opioła MCCJ. Misjonarze Kombonianie. Pamiętajmy o ubogich 6/2023. [dostęp 2023-29-12].
