Alfreda Krajewska
Alfreda Krajewska, urodzona 10 sierpnia 1938 roku we wsi Rakszawa koło Łańcuta, to polska rzeźbiarka ludowa.
Ukończyła szkołę podstawową i od najmłodszych lat mieszka w Zawidzu, gdzie miała okazję zetknąć się z rzeźbą w drewnie. Jej mąż, Jan, oraz teść, Wincenty Krajewski, byli rzeźbiarzami, a w okolicy żyli także inni twórcy. Przez wiele lat nie miała odwagi do samodzielnej pracy; na początku pomagała mężowi w czyszczeniu i malowaniu jego rzeźb. Pewnego dnia wzięła do ręki surowy klocek drewna, przygotowany przez męża do rzeźbienia, oraz jego narzędzia i w ukryciu rozpoczęła swoją przygodę z rzeźbą. Jej pierwsze dzieła, które powstały w 1973 roku, zyskały uznanie nie tylko w oczach męża i teścia, ale również pracowników muzealnych. Obecnie można je zobaczyć w Muzeum Mazowieckim w Płocku. Zainspirowana tym sukcesem, zaczęła eksplorować nowe tematy, unikając jednocześnie naśladowania stylu swojego męża i koncentrując się na płaskorzeźbach.
Krajewska udało się wypracować własny styl, co przyniosło jej nagrody oraz szersze zainteresowanie jej twórczością. Jej płaskorzeźby charakteryzują się wieloma postaciami, przedstawiającymi różnorodne wydarzenia i sceny. Szczególnie wyróżniają się płaskorzeźby o tematyce historycznej, w których bogactwo szczegółów jest podporządkowane ogólnej kompozycji.
Rzeźbiarka tworzyła również prace o tematyce wiejskiej oraz obyczajowej. W jej twórczości kolor odgrywa znaczącą rolę. Najbardziej surowe są kompozycje o tematyce sakralnej, w których centralne postacie, takie jak Chrystus Ukrzyżowany, Chrystus Frasobliwy, Św. Rodzina, Matka Boska oraz święci, są przedstawiane frontalnie i statycznie. W tych płaskorzeźbach można zauważyć bogatsze zdobnictwo oraz ornamentykę.
W 1975 roku Alfreda Krajewska zdobyła III nagrodę w ogólnopolskim konkursie „Wojsko Polskie w rzeźbie ludowej” w Warszawie. Uczestniczyła również w konkursach „Wielcy Polacy, ich życie i dzieła w rzeźbie ludowej” oraz „Dziecko w sztuce ludowej”. Jej prace są eksponowane w muzeach w Sierpcu, Płocku, Toruniu, Warszawie, Krakowie, Łodzi oraz w Muzeum Polskiej Sztuki Ludowej w Otrębusach. Rzeźbiarstwem zajmuje się także jej syn, Krzysztof.
== Przypisy ==
